ROMA; BENIM ICIN, BANA GORE, BANA KADAR..

Evimizin yakinindaki bir otelin havuzundayiz Federico ile birlikte.. Hava sicak, nemli, bulutlu ara sira, bazen azicik ruzgar, birkac damla yagmur hatta.. Ama biz ikimiz kararimizi aksamdan vermisiz havuza gelecegimize dair, hava ikimizin de umurunda degil..

.
Sabahin bir kismini babanneye mayo arayarak geciriyoruz.. Daha biz Turkiye’ye gelmeden once kisliklari cikartan magazalardaki satis elemanlari, bu acikli cabamiza gulumseyerek bakiyor ve artik indirimin indiriminin indirimi olan yerlerdeki sepetleri isaret ediyorlar.. Federico, 76 yasindaki babannesine Turkiye’deki ikoncanlara bile fazla gelecek yaldizli, zincirli, halkali bir mayo bulup cikartiyor sepetin birinden.. Babanne, sanki uzerine cullanip zorla o mayoyu giydirecekmisiz ve onun Sinyoraligina halel gelecekmiscesine kaciyor magazadan..

Guluyoruz..

Kararlar veriliyor.. Babanne mayosunu unuttugu icin cezali, onun icin eve donecek, yemek yapacak ve sonra kiliseye gidecek, anne ve Federico ise havuza.. Babanin nerde oldugunu sorusturmuyoruz..

Fistik camlarinin arasina saklanmis bu havuzu cok seviyoruz biz.. Sadece havuzu degil, bu otelin restoranina da cok ozel bir sempatimiz var.. Bizim evimizde hergune kullandigimiz tabaklarin aynisini kullandiklari icin, evimizde yemek yiyormusuz gibi oluyor.. “Sebze tulunde kalkan baligi” gibi fiyakali isimler yazan menuleriyle dalga gecip, “yani kabak ve havuc rendesinin adi niye sebze tulu oluyormus?” desem de lezzetini inkar edemiyorum ve yillardir hep ayni seyi yemekten de bikmiyorum..

Federico hemen suya atliyor, ben de sezlonguma uzaniyorum.. Cantamda herbiri ayri mevsimlerde terkedilmis iki kitap ve hafta icinde sabah kahvemi ictigim bardan alinmis, bir tomar gazete var.. Bu gazeteler metrolarin giris cikislarinda, barlarda dagitiliyor ve benim gibi haberlere kuskunler ya da gazeteye verecek parasi olmayanlar bile birseylerden neredeyse zorla haberdar ediliyor..

Bakalim diyorum bizim koyde neler oluyormus?

1 fincan kahvenin fiyati 10 sent armis.. Eger Campo dei Fiori’de icersek 1,60 euro, kenar semtlerde ise 0,70 odeyecekmisiz.. Oderiz.. Campo dei Fiori’de icilen mis kokulu bir espresso insanin omrunu uzatir.. Sellulit filan da yapmaz.. 40 yil hatiri var midir? derseniz, ben onu bilmem, ama insanlarin kendi sevgilerine ihanetlerinin bir an bile surmedigi bir dunyada hangi hatirdan bahsedilebilirse artik, o kadar vardir herhalde...

Avrupa toplulugu, bizim bildigimiz ampulleri artik uretmeme karari almis. Stoklar tuketildikten sonra artik mecburen halojen veya fleurosan lamba kullanacakmisiz.. Cunku Edison’un ampulleri, hem pahali uretiliyor hem de dogayi kirletiyormus.. Avrupa Toplulugu ulkeleri boylelikle 1 yilda 46 milyar euro kar edeceklermis...

Universitelerin cogu sinavla ogrenci almaya basladiklari icin istedikleri fakulteye canlarinin istedigi gibi kayit yaptiramiyan gencler, ozellikle tip okumak icin baska ulkelere gidiyorlarmis..

Firsat ve egitim esitligine aykiri bulunan sinav sistemi yuzunden protestolar baslamis.. Sinav sorularinin calinip dagitildigi ile ilgili cok da dedi kodu varmis..

İlk ogretim okullarinin yemekhanelerinin ucte biri normlara uygunluk gostermiyormus...
Ekim ayinda gelmesi beklenen A gribi icin 48 milyon doz asi hazirmis.. Once saglik personeli asilanacakmis...
.
Bizim koyde hicbirsey olmuyormus ben haberlere darildigimdan beri diyorum gozlerimi kapatip.. Nedense kacirdiklarimi hic merak etmiyorum ve haberlerden habersiz bir insan olarak yasamaya devam etmeye karar veriyorum..

.
Herne oluyorsa bizim koyde, yine de cok guzel..

.
Buyulu..

.
Buyuleyici..

.
Seviyorsaniz romatik, ayrililik yasiyorsaniz onarabilen,

.
Yalnizim diyenlere umut veren,

.
Arkadas olacak kadar kalabalik,

.
Bas dinlenecek kadar sakin istediginizde..

Roma tam benim istedigim sehir..

Benim icin, bana gore, bana kadar..

Sevdiklerimin cogu bir bilet parasi kadar uzaklarda..

O kadarcik olsun ulasilacak mesafe..

Nedir ki?.......
.

.
7 Eylul 2009’Roma