Mutfak penceresinden disariya bakiyoruz... Bak yapraklar dokulmeye basladilar bile diyorum, belki degisik renklerde toplayip bana getirirsin birkac tane... Burnunu cekiyor.. Hava cok sicak.. Cok nemli.. Cok yapis yapis... Ama ruzgar var.. Gunes gokyuzunde ama, gokyuzu grimsi...
Anne bu mevsimin adi ne diyor.. Bu mevsimin adi Roma diyorum..

22 Temmuz 2012 Pazar

DOGUM GUNUM KUTLU OLSUN.....

Bugun benim dogum gunum....









25 + bir kac sene daha yasindayim.... Iyi ki dogmusum... Iyi ki annemin babamin cocugu olmusum...










Iyi ki Gulcin varmis benden once, iyi ki onun kardesiyim...









Iyi ki Antonio'ya o kadar cok asik olmusum, iyi ki Federico gelmis dunyaya...














Bugun benim dogum...

Gozumu Federico'nun boynuma doladigi kollariyla actim... Sonra Seda'nin  yolladigi rengarenk siirl , guzel mektubuna ekledigi... Ne cok mesaj, ne cok kutlama, ne cok telefon... Ne cok olumlu enerji etrafimda....

Mutlu Yıllar
Bu gün dünyayı istediğin bir renge boya
Rengârenk batan günü al kar
şına
Bir renk, de kendinden kat
Çocuklar gibi saf, temiz ve berrak
Kapat gözlerini bir hikâye yarat
Vazgeçme hissedilir biraz, da sıcaklı
ğını kat
Kalbinde, ki elleri bırakma sıkıca tut
Çünkü varlıktır sevgiye en güzel kanıt
Yalnızlı
ğın saltanatını sür, sür ama
Birikmi
ş sevginden, herkese bir parça ver
Bir tebrik, bir arama bin umuttur insana
Mutlu yıllar, mutlu yıllar sana .

Can Yücel

Ne cok iyi ki yazarim soyle bir dusunsem...








Sevdigim, sevildigim kadar dunyamin zenginligi...











Hergun sukrediyorum... Varligima, sevdigim insanlarin sagligina...













Gerisi bos... Gerisi hakikaten hikaye...

Hayat bir anda geciyor, biz olmadik seylere uzulup dururken... Gereksiz hirslar, gereksiz kizginliklar, kirginliklar pesinde kosarken...

Iyi ki dogmusum... Hayatimdan, onun icinde sevdiklerimin varligindan baska birseyim yok...

Bugun her zamankinden daha cok sukrediyorum...
Dogum gunum kutlu olsun....

22 Temmuz 2012, Roma

5 Temmuz 2012 Perşembe

ELIF ILE EYUP'UN HIKAYELERI...

Yine cok guzel bir oykuye taniklik edecegiz birlikte... Cok genc bir ciftin, birlikte ulastiklari sonucu okuyacagiz... Benim en cok uzerinde durdugum konu bu... Dogru beslenme yasam stiliniz haline gelmeli... Ozel donemlerde, ozel beslenme modelleri uygulanabilir ama isin sirri, butun ailenin birlikte uygulayacagi beslenme modelini secmektir... Bu anlamda Elif ile Eyup'u kutluyor, esine gosterdigi destekten oturu de, Eyup'e hepimizin adina Roma'dan ayrica selam ve sevgilerimi yolluyorum...

Sevgili Elif, ozellikle cocugunuza dogru beslenmeyi ogretmeyi hedeflemeniz cok ama cok guzel ve ozel... Boylece saglikli buyuyecek ve zamani geldiginde saglikli cocuklar buyutecek...

O gunler gelene kadar, siz akilli bir genc kadin ve anne olarak, kendinize ve ailenize cok iyi bakin... Sevgilerimle
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

MERHABALAR


Ben ELİF öncelikle bize bu muhteşem duyguyu yaşatan ,yaşamamıza vesile olan güzel insana teşekkür ederek başlamak istiyorum... SONSUZ TEŞEKKÜRLER MEVSİMLERDEN ROMA,SEVGİLİ MEHTAP....

Hep bir gün benim de hikayem olacak derdim ya işte bu da benim hatta eşimle bizim zayıflama hikayemiz :))

inanıp,istediğimiz müddetçe ve iradeli olup sabredebildiğimiz müddetçe ama en önemlisi arada kaçamaklarınız da olsa, hatta 1-2 gün bozmuş ta olsak devam edebildiğimiz müddetçe hepimizin çok güzel hikayeleri olacak inanın buna:)

Hem neden olmasın ki? inanç değil midir insanı ayakta tutan? Doğrudan ayırmayan? Kansere bile çare olan? Surdaki 20-30-40 kiloya mı çare olamayacak ? Hem de bunca insan varken önümüzde örnek demi ama?

Ben inanıyorum ki herkes yapabilir istedikten sonra azimle neler yapılmaz ki? Inanın... Bakın ben azimle neler başardım hayatta ...Bunların içindeki en kolayı , en basiti 30 küsür kiloyu vermem di gerçekten de...Bunu da yazdım bloğumda... kızıma hatıra diye... Merak edenler okuyabilirler pek tabi ki...

Şimdi kısaca yazayım size benim kendimden hiçbir zaman ümidimi kesmediğim ama acaba nerde yanlış yapıyorum da hala bu kilolardan kurtulamıyoruz dediğim ,asla kabul etmediğim eşimle çıktığımız bu keyifli yolculuğumuzu:)

 

Ben nişanlanana dek (2007) ergenlik dönemi hariç 45-50 arası bir kiloda seyrederdim . Nişanlılığımda kullandığım antidepresanlar sayesinde nasıl olduğunu anlamadan 54 kilo ile evlendim (haziran 2008) sonra tekrar 1 ayda 50 kiloya düştüm ama sonra bişey oldu , göğsümde oluşan kist yüzünden kortizon kullanmak zorunda kaldım ve 3 aylık evliyken 60 kiloydum :(

1.5 yıl sonra hamile kaldım 2010 temmuz da kızım geldi ve ben tam 83 kilo ile doğum yaptım ... Doğumdan sonra 77-80 arası gidip geldim 40 gün sonra 72 kiloydum ama artık bu kiloyu sabitlemiştim tam 6 ay bu kiloda kaldım...

Sonra bişey oldu ve ben hafif dikkat ederek 65-70 arası gidip geldim yine ama hiç öyle diyet falan da yapmadım açıkcası... Tek yaptığım günde süt olması için bol yeşillikli kısır yemek ve 6 litreye yakın su içmekti evet evet 6 litre :))

Bu dönem içerisinde ben hiç alışveriş de yapmadım hamileliğimde aldığım bol gömlekler ve hamilelik kotlarım yetiyordu bana bir gün zayıflayacaktım ve evlenirken annemin çeyizime yaptırdığı onca kıyafetleri tekrar giyebilecektim bir gün hiç giyilmemişlerdi ne yazık ki:( ee kızım artık 1.5 yaşına gelmişti ve ben tamam dedim kendime ,nasılsa yakında emzirme dönemini de sonlandırmayı düşünüyordum, hafif hafif dikkat etmeye başladım ama nasıl yapmam gerektiğini bilmiyordum,

Birgün kızıma anı defteri tuttuğum bir sitede mevsimlerden romadan bahsediliyordu hiç düşünmeden bakıverdim ve önce nerdeyse 1 hafta da geceleri oturup bloğu hatmettim... Once sihirli diyeti başladım okumaya, çok etkilendim ve en başından başlayarak tüm yazıları 1 haftada bitirdim hem de hepsini geceleri nerdeyse uyumayarak...

Benim için inanmak başarmanın tamamı çünki ben inandım gözüm kapalı emin olarak , sorgulamadan ne denilirse yaptım... Dönem dönem bırakmak zorunda da kaldım ama pes etmedim çünki artık yaşam tarzımız olmuştu bu iş bizim hatta kızımın bile :)) Tamam kızımla ben zaten 6 öğün yerdik ama şimdi en azından bunu 2 -3 yaşına dek değil ömür boyu yapması gerktiğini öğretecek annesi ona... Neyi ne ile yemesi gerektiğini bilecek annesi öğrendiği için kızına , eşine,dostlarına ,arkadaşlarına ,akrabalrına da öğretecek hatta bir çoğuna öretti bile :)) hemde gururla ..

Tam artık başlayayım diye notllar tutuğum defterimi elime aldığımda TAM ZAMANI yazısını yayınlıyordu mehtap... Bu bir işaret dedim ve 64 kilo ile başladım yolculuğuma...15 gün sonunda 4 kilo vermiştim bile bu süperdi cidden hatta eşimde 2 haftada 6 kilo vermişti ...

Eşimin olayı biraz daha farklı aslında hamile olan ben olduğum halde sorunlu bir hamilelik geçirdiğim için 9 ay mutfağa giremeyince ve eve işten dönüş saaatimiz 23.00 gibi olunca (iş sonrası dil kursumuz vardı) adamcağız ben aç kalmamayım diye en kolay ,en pratik , en fazla kalorili ne varsa hazırlayıp önüme getiriyordu ve bu sayede benimle kilo alma konusunda cidden yarışmıştı. Ben gebelikte 23 kilo aldım eşim de evlendiğimizde 90 KİLOYKEN 105 KİLO oluvermişti... Yani bize de su içsek yarar olmuştu:)) Arada vermeliyim bu kiloları dese de benim psikolojim bozulmasın diye (ben şişmanken yanımda zayıf bir koca istemediğimi ve nasıl bu konudan muzdarip olduğumu çok iyi biliyordu ve bu durumu aklımca emzirme dönemi bitmeden bitirmek için uğraşmayacağımı da ) O yüzden işte benim hazır olduğum zamana kadar bekledi ... Gerçekten minnettarım kendisine ...


Biz Mehtap'ın yayınladığı her listeyi ilk aylarda aynen yaptık eşimle hiç kaçamaksız diyebilirim emzirdiğim için gece süt içmeyi asla ihmal etmedim ben . Eşim de ayran içiyordu ben süt içerken , Cikolata krizlerim olduğunda da hep dolabımda olan bitter çikolatadan 2 parçacık yiyordum akşam sütümle yemek için de akşama kadar bekliyordum hatta:))

Yemeklerimize ve özellikle de ekmek banarak yediğim salatalarımıza kattığımız yağların da artık çeyreğini katıyorum düşünün ne kadar bol kepçe olduğumu :)) Tasarruf devrindeyiz ailece:))

Spor olarak ben hergün nerdeyse kızımla dışarı çıkmaya başladım bize en uzak parkı seçiyordum gitmek için de::) Ya da marketten alacaklarımı 3'er 4'er güne yaymaya başladım mesala böylece mecburen çıkmak zorunda kalıyordum,

Bi de ekmek olayı tabi ben ekmek yemez ama bunu pilav,makarna ve hamur işi ile telafi ederdim şimdi 3-4 çeşit ekmek alıp dolaba atıyorum hergün başka bir çeşit yiyoruz mesela... Haftasonları eşimle mutlaka yürüyüşe gittik bi de kızım parkta eğlenirken dönüşümlü ona bakıcılık yaparak aletli sporumuzu da yaptık ,

hiç yapamadıysam hamileliğimde sipariş verip aldığım ama bir türlü yapmak nasip olmayan step tahtamı kullanmaya başladım cidden çok faydasını gördüm günde 40 dakika yapmak bana 2 saat yürümeye bedelmiş gibi geliyordu ve en çok muzdarip olduğum kalın bacaklarımdan kurtuldum sayılır ki en çok buna seviniyorum ...

kilo versem de önce yüzüm çökerdi benim...ama bu sefer farklı oldu işte ...önce bacaklarım,göbeğim ve kollarım eridi hemde hamileliğimde bir ara bacaklarımın kalınlığına mı ulaşıyo acaba diye badi giymeye korktuğum kollarım:)) Yani ben aslında sorunlu olan yerlerimden kurtuldum, eşim de aynı şekilde asla erimez dediği kalın bacaklarından ve göbeğinden pek tabiki kurtuldu hatta giyemediği tüm kıyafetleri (o da atmamıştı) artık giyebiliyor ...



şimdi temmuzda boğazda patronlarının düğünüde alacağımız kıyafetlerimizin nasıl olmasını istediğimizden bahsediyoruz keyifle ...Cünki bu sefer gittiğimiz hiç bir mağazadan beğendiğimiz kıyafeti üstümüzde güzel durmadığı için almamazlık yapmayacağız ve bu cidden çok keyifli :))







başlangıç::

4 mart:: yaş 29 , boy:156,5, kilo:64

4 mayıs boy156,5 uzamadım maalesef:) kilo:55 ama küçüldüm :)))

ve hala aynıyız :))

hem de artık çok fazla dikkat etmemiş olmamıza rağmen yani cidden kilo verdikten sonrası çook çook güzel bir dönemmiş:))



eşim:başlangıç: 10 mart kilo 96 , boy 1.75, yaş 30

:4 mayıs ;:kilo 77



benim hedefim :45-48 arası eşim ise 70-75 arası olmak istiyor biz hala devam ediyoruz ve edicez de ...çok sevdik biz bu işi keyif alarak yapıyoruz cidden çünki kasmıyoruz , uğraşmıyoruz çok fazla, Cok benimsedik

Ben yeni liste yayınlanınca eşimi arayaıp anlatıyorum oda iş yerinde hemen notlar alıyo bazen listeler yayınlanmadı mı? diye beni arıyo hatta:))



Tamam çok kolay değil diyeceksiniz , anlatıldığı gibi olmuyo diyeceksiniz, haklısınız!

üst kat komşum, benim en sevdiğim balık ızgara partisine beni çağırdığında sebze haftasındayım diye evimde hazırladığım haşlanmış karnıbaharlı salata yemek çok da kolay değildi,

yada arkadaşlarımla dışarı çıktığımda ayak üstü yememiz gerektiği ve öğlen saatim geçtiği için bişeyler yemek zorunda olduğumdan ve arkadaşlarım dürüm yerken içine sadece marulla domates koydurduğum çeyrek lavaşı yemek çok da kolay değildi ,

ya da arkadaşımın doğum günü pastasından yememek ki benim için (doğumdan sonra resmen koli koli baklava yemişliğim var) çok da kolay değildi,

bize gelen insanlara çayın yanına türlü türlü yiyecekler hazırlamışken onlara dokunmamak ,hatta tadına bile bakmamak , içtiğimiz yeşil çorbayla sabaha dek beklemek kolay değildi ,

ya da kızım için türlü türlü yiyecekler hazırlayıp kalanları yememek (ki benim için çok ciddi bir sorundu ,kalan her lokma benim mideme iniyormuş mesala )hiç de kolay değildi....

akşamları çayıın yanında kuruyemiş, yağlı ve tuzlu patlamış mısır yemeden sadece çay içmek de hiç kolay değildi....

ama oldu işte sonucu süper oldu...tam da istediğim gibi oldu ben yani biz bunu yaptık başardık ...

umarım bir gün sizde başarırsınız...



SEVGİYLE ,SAĞLIKLA KALIN;))


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6 temmuz 2012'Roma