Mutfak penceresinden disariya bakiyoruz... Bak yapraklar dokulmeye basladilar bile diyorum, belki degisik renklerde toplayip bana getirirsin birkac tane... Burnunu cekiyor.. Hava cok sicak.. Cok nemli.. Cok yapis yapis... Ama ruzgar var.. Gunes gokyuzunde ama, gokyuzu grimsi...
Anne bu mevsimin adi ne diyor.. Bu mevsimin adi Roma diyorum..

7 Şubat 2010 Pazar

SAHIN'LERIN OYKUSU (1)

Bugun cok ilginc bir oyku okuyacagiz birlikte…


Dogru beslenmenin ne oldugunu ne yapsam bu kadar guzel anlatamazdim ben…

Oykumuzun kahramanlarindan Selhan, bu beslenme programini uygulamaya karar veriyor… Dogal olarak evdeki yemek duzeni bu kararla birlikte biraz degisiyor…


Bir de bakiyorlar ki, o arada esi Ferat kilo veriyor…
Selhan ve Ferat Amerika’da yasiyorlar… Selhan akademik kariyerin en onemli asamalarindan birini, PhD yani doktora yapiyor. Iki guzel kiz cocugunun annesi… Iyi ve sevgili bir es, anne ve bilim kadini ayni zamanda..


Ferat ise, Turkiye’deki karsiligi docent olan associated professor ama benim icin Trabzon’lu Ferat… Yazdigi yorumlarla beni hep gulumseten bazen de huzunlendiren, grubumuzun bilimsel koordinatoru, akademik kimligini gercekten bize sagladigi katkilarla da ortaya koyan, bir zamanlarin bakkal ciragi Trabzon’lu Ferat…


Onunla beraber, takim tutmadaki vefasizligim son noktasina ulasiyor ve renklerini bile bilmedigim Tranzonspor’a geciyorum nasil yapip bloguma ekledigimi kendim bile bilmeden… "Deger Mehtap Hanim, formasinda gokyuzunun rengi var ya, deger” diyor… Obur rengin bordo oldugunu, futbolu en fazla benim kadar anlayan (!) babama sorup ogreniyorum…

Iste bu oyku, onlarin oykusu…


Bu arada yaziya eslik eden kiyafetler, bence modada rafineligin tek ismi “Armani”’ye ait…
----------------------------------------------------------------------------------------------

SELHAN’IN OYKUSU


Hayatim boyunca, son 6 yil haric, sisman olmadim. Ama arada yasadigim 2-3 yil haric sisman da olmadim. Boyuma uygun duzgun bir kiloya sahiptim. En azindan simdi oyle dusunuyorum.


Genclik yilllarinin basinda hep sisman oldugumu dusunup rejim yaptim ama Pazartesi baslayip Persembe bitiriyordum. Rejime baslamadan onceki haftasonunu da bu arada ozleyecegim tatli, pasta, borek ,corek vs yi yemekle geciriyordum. Bunlar genclikte olanlar. Bugune yaklasalim biraz…


2003’te ilk kizima hamile kaldim. Herkes hamilelikte aldigi kilolari veremez ya, benim o sorunum hic olmadi. Midemin yaptigi asitten dolayi zaten istedigim herseyi yiyemedim. Gunlerimin cogunu peynir ekmek ve diger meyve ve sebzeleri yiyerek gecirdim. Dikkatinizi cekiyorum listede tatli yok. Yine de kilo aldim. 8-9 kilo kadar.

Dogumdan sonraki 3. Hafta icinde dogum oncesi kiloma donmustum bile…Peki sorun nerede o zaman diyeceksiniz? Dikkatli okuyucunun gozunden yukardaki “Dikkatinizi cekiyorum listede tatli yok.” cumlesi kacmamistir…


Cocugunun sagligini herseyden ustun tutan ve organik/dogal urunlerle beslenmeye onem veren bir anne olarak kizimi emzirecegim acikti. Ve basladik. Bebek dogdugu icin mide kapakcigi yerine donmus ve mide durumu eskisi gibi olmustu. Herseyi yiyebilirdim yani…


Bol bol su icmenin yani sira tatli yemege basladim. Karbonhidratli yiyecekleri istiyordu vucudum. Bende patronu dinledim. Ilk basta cok fazla sorun olmadi. Ilk bir yil 3 kilo aldim. Birinci yilin sonundan once bebek ek gidalara basladi ve anne sutune olan gereksinimi azaldi. Ama bendeki istah azalmadi. Midem buyumustu ve daha da cok yiyordum.


Yemek icin yasamamistim hic o gune kadar ama yemek icin de yasanirmis demeye basladim… 2. kizima hamileligim tabii yuksek kiloda basladi. Zor bir hamilelik gecirdim (dusuk tansiyon) ama doktorum mide asidim icin ilac verdiginden yemek yiyememek gibi bir sorunum olmadi. Zaten fazla yemege alismis bir insan icin onunde kalan bir iki psikoljik engeli de asip kendini yemege vermek hic de zor olmadi.

Dogumdan 4 hafta sonra basladigim kiloya donmustum ama yine de. Bu bebek cok daha huysuzdu oteki kizimdan. Tabii bir de tek cocuk farkli oluyor. Calismadigim icin istedigim zaman uyuyabiliyordum birincide. Ya ikinci gelince? Oyle bir sey mumkun degil… Sizip kaliyordum cogu zaman.
Uyanik kalabilmek icinde daha cok karbonhidratli yiyeceklere yukleniyordum. Mide buyumustu. Kilolar alinmisti. Bosver o zaman deyip yemege devam ediyordum. Arada aynada gordugum insani taniyamiyordum ama bir sekilde kendimi kandirmaya devam ediyordum kilo verecegim diye. Donem donem de verdim. Ama 3-4 kilodan sonra simarip tekrar basladigim yere donuyordum.
2008 Kasim ayinda Mutfakta Zen bloguna gittim hatirlamadigim bir sekilde. Boylece sevgili Tijen Inaltong ile tanistim. Bir yazisinda Mehtap’tan ve blogundan bahsetti. Gittim. Cok sevdim. Kafam uydu yani.

Okumaya basladim. Derken mart ayi geldi ve benim kilom had safhaya cikti. Yururken, merdiven inip cikarken beni rahatsiz etmeye basladi. Kolay degil 1.62m boya 74.5 kilo olmustum. Artik bir cozum bulmam gerektigine karar vermistim. Hemde cok ciddi bir bicimde.

Ve tam bu sirada Mehtap zayiflama sinifini acti. Kaydoldum ve haziran ayinda 3 yildan sonra gidebildigimiz Kibris ve Turkiye (biz ABD’de yasiyoruz) gezimize giderken ben 65.5kg idim (3 ayda 9 kg). Ve cooook mutluydum. Gelmek istedigim nokta degildi ama cok uzun bir suredir gormedigim bir kiloya gelmistim.
Bu arada esim de benimle beraber farkinda olmadan bu hayat duzenine alisti. Ilk 3 haftada bana yakin kilo verdi. Ve bize katilmaya karar verdi. Yukarda anlattigim yeme sureci onu da etkilemisti dogal olarak. O 83.5 kg ile baslayip 72 kg olarak yaz tatiline basladi (3 ada 11.5 kg).
10 hafta suren tatilimizin sonunda ikimizde kilo aldik. Almamak imkansizdi saniyorum. Ama bol bol yurumemiz, yuzmemiz ve zaman zaman kendimizi frenlememiz sayesinde az hasarla geri donduk. 4 er kilo aldik. Ilk olarak onlardan kurtulmamiz sonra da hedefimize ulasmamiz gerekiyordu.

Ve basardik… Sevgili esim benden once basardi. Tatil kilolarini verdi ve incelmeye devam etti. Tabii ki bende. Tatil kilolarimi verdim 62kg a ulastim kasim ayi sonunda.

Kasim sonundan itibaren sosyal hayat, davetler, hastalik, okul tatili, soguk hava gibi bahanelerle kilo vermeye devam edemedim. Ancak kilomu koruyorum. Bundan da cok memnunum. Gurur duyuyorum diyemiyorum henuz. 55kg benim hedef kilom. Oraya inip onu bir yil korumayi basarinca gurur duyuyorum diyecegim!

Bu gune kadar basardiklarimizi kucumsemek degil amacim. Buraya kadar gelmek de cok buyuk basari ama yilmadan devam etmek gerek!

Esim, Ferat, gunde 3 kere yemek yiyen bir insandi. Cogumuz gibi. Mehtap’in yontemi ile bunu 5’e cikardi ve farkini gordu. Ben uzun sure acliga dayanabilen bir insan degilim. O yuzden 5 kere yiyordum zaten. Ama ara ogunlerimi duzenli olarak degil, atistirma, o anda elime ne gecerse seklinde yapiyordum. Saatleri duzensizdi. Simdi gunun kosusturmacasi icinde 2 dakikami ayirip ara ogunlerimi yiyorum. Disarda olacaksam cantama elma koyuyorum. Yanima iki tane de biskuvi aliyorum! Tamam!

“Yemekle ekmek yemezsem olmuyor. Herseyden vazgecerim ama ben ekmek yemeden doymam!” Bu cumle tanidik geliyor mu? Yillardir bu iddia ile yasadim. Simdi ise bazen Masaya ekmek getirmeyi unutuyorum, kizlar hatirlatiyor!

Tatli… Hala daha tatli yapmayi seviyorum. Ama misafir gelecegi zamanlarda yapiyorum ve az yiyorum! Veya birisinin evine giderken tatli yapmayi ben ustleniyorum. Canimin istedigini yapiyor ve yiyorum ama evde kalmiyor!


Bunlarin hicbiri denk gelmedi ve ben hala daha tatli mi istiyorum, o zaman da yapiyorum, biraz yiyorum ve gerisini donduruyorum, kucuk porsyonlar halinde. Boylece baska zaman cozup yiyebiliyoruz…Veya cukulata… Sutsuz cikolata hem az kaloriye sahip hemde daha az sekere…
Bu arada hic mi kacamak yapmadim? Yaptim! Ama dengelemeye calistim, ya sporla ya da o gruptan baska bir seyi daha az yiyerek… Ilk uc hafta hic tartilmadim. Kocaman gobegim oyle hizla inmeye baslamisti ki gerek kalmamisti tartilmaya. Daha sonra ise 10-15 gunde bir tartilmaya basliyorsunuz zaten. Kiyafetleriniz uzerinizde cirkin durdukca acaip mutlu oluyorsunuz…

Esim de ben de zayif zamanlarimizdan kalan kiyafetlerin bir kismini saklamistik. Bollasmis kiyafetleri kaldirip yerlerine “eski dostlardan” bazilarini asmak inanin ki cok zevkli. Yeni kiyafet alisverisine gidip de magazalarin aynalarinda yakisan kiyafetler gorup alma istegi ile dolmak da cok guzel. Arkadaslarinizin gozlerinde beliren hayranlik, sizin adiniza duyduklari sevinc de cok guzel! Tabii nasil bu kadar zayifladin sorusunu bir ogretmen havasinda cevaplayabilmek (tesekkurler Mehtap) de cok zevkli olay!
Mehtap’in yardimi ile 14 kilo veren Funda’nin yazisini okudugumda hayran kalmistim. Bosver 14’u, 7 kg bile versem ben cok mutlu olurum demistim. Oysa su anda ben de 13 kg veren biri olarak “basaranlar” sinifindanim.
Bu is bitmedi daha devam edecegim ve son kalan 7 kiloyuda verecegim.


Siz de kendinize inanin.

Yavas yavas baslayin bu ise. Bir sure sonra hersey cok kolaylasacak ve aliskanlik olacak.

Dusunmeden her yemegin yaninda bol bol salata ve az ekmek yiyeceksiniz.
Dort tane baklava degil bir tane yiyip mutlu olacaksiniz. Diger ucunu yemediginiz icin degil, bir taneyi sucluluk hissetmeden zevkle yiyebildiginiz icin…


8 Subat 2010'Roma

11 yorum:

Adsız dedi ki...

günaydın sevgili mehtap ve arkadaşlar,sabah yazısı mutluluk ne ararsanız var,enerji,sinerji,minnet,teşekkürler,sevgili mehtap,selhan hanım sizin kadar gündelik hayatında başarılı olan insanların,başarısız olması mümkün deyil.hemde ailecek başarmışınız,cok güzel tebrikler,inş diger istediginiz kilolardan da kurtulursunuz.ve hedefinizde kalırsınız.kendim adına ve yapan diger arkadaşlara başarılar diliyorum.herşey gönlünüzce olsun,sevgiyle mutlulukla kalın.bizede dua edin.

Filiz dedi ki...

merhaba,gülmek size çok yakışıyor.yeni fotografınız çok güzel.yenilediğiniz için teşekkür ederim.sevdiğim insanları gülerken görmek beni çok mutlu ediyor.arkakaşlarımızı kutluyorum.kilo almaktan korkunca salgılanan hormondan bahsettiğinizden beri artık korku falan hiç birşey kalmadı bende.kendimi çocuk gibi hissettim yazarken :).fiziksel aktivitemi artırdım.
7 ayda 15 kg verdim.ulaşmak istediğim kilodayım.2 haftada bir tartılıyorum.ulaşmak istediğim kilo 57kg idi. ama 56.4 ile korumaya başladım.tartıldığımda 55.1 ile 56.8 arasında gidip geliyor kilom.hayatımda güzel değişiklikler olmaya başladı. sevgiler filiz

limon dedi ki...

Nasıl da içten ve motive eden bir yazı. Tebrik ediyorum, umarım hedefinize ulaşırsınız.
Aslında bir yeme alışkanlığına dönüştürmek lazım, kaçamaklara arada göz kırparak tabi :)

Siteyi yeni keşfettim, eşimi ikna etmeye çalışıyorum. Birşey sormak istiyorum, eşim 120 kilonun üstünde ben de 54 kiloyum. Eğer birlikte yapmazsak vazgeçeceğine eminim, porsiyonları hazırlarken miktarı nasıl hazırlamayım?

Teşekkürler şimdiden ve herkese başarılar :)

Filzi TAŞTAN dedi ki...

Bir solukta okudum yazınızı.
Bende doğumdan sonra aldığım kiloları vermek arzusundayım.Kendimi böyle mutlu hissetmediğimi gün geçtikçe daha net görüyorum.En kısa süre de düzenlememi yapıp kilolara elvede demeye başlayacağım.
Bana şans dileyim :))
Filiz

suspect dedi ki...

Defne Hanım,Selhan Hanım, Ferat Bey ve daha öyküsü yazılmış ama dinlemdiğimiz bütün arkadaşalrı tebrik ediyorum. Benim burdaki çoğu arkadaşa göre ziyadesiyle fazla kilom var sanırım :)Hikayenin yarısı tamam, temmuz dan beri fazla birşey yapmadım, son dönemlerde fazla açılmaya başladım ama :( toplamda 4-5 kilo aldım sanırım, 109 dan 85,5 a düşmüştüm şu anki kilomu bilmiyorum. Bugün yeniden başladım programa. en baştan.Umarım kalan 20 küsür kiloyu da aynı kararlılıkla veririm. Bu arada beni görüp mehtap ın tavsiyelerine uymaya başlayan pek çok arkadaşım var. Güzel sonuçlar alıyor hepsi. hep beraber sevinip mutlu oluyoruz sayende Mehtap. Teşekkür etmekten başka ne yapabilirim bilemiyorum. İşlerinde kolyalıklar dilerim, dualarım seninle. Sevgiler...
suspi

Yemeksever dedi ki...

Trabzonspor'un renkleri hakkaten guzel keske Karadenizli olsaydim takim olarak onlari tutardim. Selhan Hanim yazisinda hamilelik sirasinda fazla abur cuburdan midesinin buyudugunu yazmis. Ayni problemden muzdaribim. Yedik midemiz buyudu halk arasinda cok yaygin bir dusunce, acaba tibbi olarak gecerliligi var mi? Mide esnemesi gibi bir durum ile mi karsi karsiyayiz? Bu canavar bir buyuyunce durdurmanin imkani yok. Selhan ve Ferat'a hikayelerini paylastiklari icin sevgilerimi gonderiyorum. Benim kilom biraz daha fazla, insallah basaririm.

Şehnaz dedi ki...

İyi Akşamlar Mehtap Hanım,

Nur’un dediği gibi gözlerimiz yollarda kalmıştı. Başarı öykülerini yazan arkadaşlarımın hepsini kutluyorum.

Bana gelince 79.8 ile başladığım bu sağlıklı beslenme programında 65kiloya kadar inmiştim ancak şimdi 68 kiloyum. Hedef 58. Yaptığım hataları biliyorum. Kış gelmesi, yoğun iş temposu, sabahları havanın geç aydınlanması, sosyal ortamlar, tatlıyı abartma vs.vs.vs.vs.vs nedeniyle biraz ipin ucu kaçtı ama merak etmeyi toparlayacağım.Şubat başı itibariyle 1. haftadan başladım hala 38 beden giyiniyorum amamaaaaa bol gelecekti. Kardeşim Nur ile hikayemizin buraya kadar olan bölümünü sizlerle paylaşacağız. Her şey için tekrar teşekkürler. İzmir’den kucak dolusu sevgiler.

Şehnaz

Ferat dedi ki...

Merhaba Arkadaslar,

Guzel soz ve dilekleriniz icin tesekkurederiz. Inanin basarmak cok zor olmadi cunki biz Mehtap'in burada sundugu saglikli yeme kuralciklarina ..:) cok guvendik ve sarildik. Cok sorgulamadan ama ogrenerek uyguladik cogu onerilerini. Henuz hersey bitmis degil ve hic bitmeyecekte. SOnucta sagliklik yasam icin saglikli yemek gerekiyor. Ben nerede ise 2 aydir kilo almiyorum ama hala dikkat ediyorum yediklerime. Artik tatli yada abur cuburu canim daha az istiyor ama biraz serbest birakinca vucut hemen daha cok istiyor. Bu sebeple biz Mehtap'in dediklerini ozumseyim bir yasam bicimi yaptik ve ancak bu sekilde kilomuzu kontrol altinda tutabilecegimizi dusunuyorum. Mehtap kurallari sevmiyor ama yeterli kilo verenlerin kilolarini nasil koruyacaklarini aciklayan Mehtap'in altin kurallari uzerinde calisiyorum. Soz kural sayisi 5'i gecmeyecek.
Sevgili Yemeksever,
Bende Trabzon'lu degilim. Istanbul'da dogdum buyudum ama Amasya'liyim. Ben Trabzonspor'lu olmaya onlarin 80'li yillardaki Istanbul hegamonyasina karsi sergiledikleri onurlu baskaldirinin yurekliligi ve gercekligi sebebiyle karar verdim. Tabki renklerinin guzelligi de isin baska bir guzelligi. Yani sende Trabzonspor'lu olabilirsin..:)

Sevgili Limon,
Ilk haftalarda Mehtap'in verdigi listede genel bir olcu var. Bence ya sizde kocanizla ayni sekilde listeyi takip edin. Eger kilonuzdan memnunsaniz, Mehtap'in kilonun korunmasi icin verdigi onerileri takip edebilirsiniz. Yani ilk olarak kalori ihtiyacinizi hesaplayip gunluk yemenize ona gore duzenleyebilirsiniz. Fakat, sizinde dediginiz gibi beraber yapmazsaniz yada esiniz kendisi buna inanip yapmazsa, esinizin kilo vermesi zor olabilir. Benim acizane tahminim Mehtap'in ilk haftalar icin verdigi liste sizin zaten normal olan kilonuzu cok dusurmez. tabi Mehtap daha iyi bilir.

Hepinize tekrar cok tesekkurler iyi dilekleriniz icin. Unutmayin inanmak basarmanin %90'idir.

Adsız dedi ki...

Herşey beraber daha güzel...
Her ikinize de tebrikler.
Benim de haberlerim var ama az sonra :) Bir türlü eritemediğim göbüş yağlarımı nasıl eritmeye başladığımı paylaşacağım.
Herkese sevgiler...

Nükhet Z.

Adsız dedi ki...

merhaba mehtap hanım, hikayeleri okumak çok güzel. ne çok insanın hayatını yenilemesine yol açtınız, ne güzel, ne mutlu size. geçirdiğim bir kaza nedeniyle ben son iki haftadır yürüyüşlerimi ve akşam egzersizlerimi yapamaz oldum. hala basamıyorum ayağımın üstüne. bir süre böyle devam edecek maalesef. egzersizleri aksatmak dışında beslenme sistemimde bir değişiklik yapmadım. tatlıya yeniden ara verdim, hareketsizlikten dolayı harcayamadığım enerjiyi bari kısmen de olsa böyle dengeleyeyim diye. şu anda ayağım düzelene kadar kilomu sabit tutmak tek hedefim. bu yaz her şey çok güzel olsun istiyorum. benim için, sizin için, herkes için herşey çok güzel olsun istiyorum. sevgiler. güneş.

ramazan dedi ki...

Kendisine bir hedef belirleyip o konudaazimle çalışan ve başaran insanlara hayranım.
Blog yazılarının da böyle örneklerle dolmasını arzu ediyorum.
Herkese örnek bir yazı.Kutluyorum.
Sevgiler.