Mutfak penceresinden disariya bakiyoruz... Bak yapraklar dokulmeye basladilar bile diyorum, belki degisik renklerde toplayip bana getirirsin birkac tane... Burnunu cekiyor.. Hava cok sicak.. Cok nemli.. Cok yapis yapis... Ama ruzgar var.. Gunes gokyuzunde ama, gokyuzu grimsi...
Anne bu mevsimin adi ne diyor.. Bu mevsimin adi Roma diyorum..

10 Ocak 2014 Cuma

NEREDEYIM BEN.....




Herkes tatildeyken calismanin en guzel tarafi, herkes donerken gitmektir... Valizde iki kalin kazak, yun corap, kar cizmeleri, ipod'da "seni dusununce dunya degisiyor" diyen bir sarki... Yorgunluklari geride birakarak basliyor kucuk yolculugumun buyuk  keyfi...

Kuzeydeyim... Dilini bilmedigim bir ulkenin, gitmeyi daha once hic aklimdan gecirmedigim bir sehrinde, pencerelerinde minik isiklarin parildadigi kuzeyli bir otelde, arkadasimin evindeymisim kadar rahat, ayaklarimi toplamis oturuyorum sominenin basinda...

Disarisi kar kiyamet, icimde ilk defa ya zamaninda donemezsem duygusuna yer kalmamis, sominenin alevlerine bakiyorum... Odunlerin cikarttigi citirti, icimi isitiyor, cocuklugumun denizi sokaklara tasmis firtinali gunlerine, yanarken citirdayan kozlaklarin buruk kokusuna, kullere gomulmus patateslerin kozlu tadina geri  donuyorum...

Yanimda okuyacak hicbir sey yok... Zaten canim da istemiyor... Masajlar, buhar banyolari, mavi isiklarla vucuduma uflenen serin, defne kokan ruzgarlar, beyaz bulutlar gibi havlulara sarilip, tarcin kokulu caylar ictigim  SPA otellerinden degil burasi... TV yok, muzik yayini yok, yuksek sesle konusan kimse yok... Sicacik bir ortam, cok zevkli, yumusacik koltuklar, kenarlarinda mis gibi kokan minik ekose battaniyeler,  camlarin icinde lambalar, kimbilir neye bu kadar ofkenemis bir kuzey denizi manzarasi ve ben...

Federico ile konusuyorum telefonda... O babannesinde, yariyil tatilinde... Keyfi yerinde... Bu yil cok guzel gececek belli, 20 euro kazandim tombalada diyor, gulumsuyorum... Heyecanla konusuyor, heyecanla anlatiyor, odevlerden soz acip keyfini kacirmiyorum...

Yapilacak isleri, okunup duzeltilecek tezleri, yaklasan kongreleri, odenecek ivir ziviri, hicbir seyi dusunmeden  icine iki damla Hennessy damlatilmis kahvemi yudumluyorum...

Yillarin adi degisiyor, hayat ayni kaliyor diyordum hep... Hayir, hicbir sey ayni degil... Ne yillarin adi, ne de hayat... Belki de boylei daha guzel...

Iyi ki geldim buraya durduk yerde diyorum... Bu sehrin adi neydi diye dusunuyorum icimden, aklima gelmiyor... Hani biri sorsa "nerdeydin" diye bilmiyorum ki denir mi, yalniz cikilmis bir yolculukta... Hennessy az geldi kahvenin icinde, bir kadeh konyak lutfen diyorum fincanimi alan gorevliye... Oda numaraniz diyor mazikce...

Gulumsuyorum, cunku bilmiyorum...


........, 2014