Hadi hazirlan diyorum Federico’ya, Roma’ya gidiyoruz.. Gozlerini kocaman kocaman acip, “Anne biz zaten Roma’da yasiyoruz” diyor.. “Biliyorum canim” diyorum, “Roma’da yasiyoruz ama herzaman Roma’yi yasamiyoruz..”.. 
Yani hicbir sey yapmayacagiz, dolasacagiz..
6 Nisan 2009'Roma
Roma’da yasiyoruz.. Binlerce yillik cesmelerin, su arklarinin, icleri emek emek islenmis kiliselerin, tarihi meydanlarin sagindan solundan gecip kosturuyoruz..
Hep cok acelemiz var, hep vaktimiz dar, hep yetisecegiz, hep yapacak cok isimiz var..
Bazen ise gitmek icin her zamankinden erken cikip, hergun gittigimden daha farkli bir yol secip, yasadigim sehre bakmaya calisiyorum..
Bazen ise gitmek icin her zamankinden erken cikip, hergun gittigimden daha farkli bir yol secip, yasadigim sehre bakmaya calisiyorum..
Gordukce ve bildikce guzellesen bu muhtesem sehri kaplayan “konuk” bollugunda, “nasilsa buradayiz” rehavetine kapilmayalim, sehri yasayalim istiyorum..
Yani ne yapacagiz? diyor Federico, hic de memnun olmamis bir ifadeyle..
Saga sola baka baka yuruyecegiz diyorum..
Kesfedecegiz.. Evimizin sokagindan baslayacagiz.. pencereden sokagimizin fotograflarini cekelim once gel..
Saga sola baka baka yuruyecegiz diyorum..
Kesfedecegiz.. Evimizin sokagindan baslayacagiz.. pencereden sokagimizin fotograflarini cekelim once gel..
Zaten gordugumuz, bildigimiz seylere bile daha yakindan, daha dikkatli bakacagiz.. Nereye gitmek isterse canimiz oraya gidecegiz, sokaklara dalip cikacagiz, en muthis heykellerin oldugu meydanlarda, heykele degil sadece, meydanin kendisine de dikkat edecegiz..
Yani hicbir sey yapmayacagiz, dolasacagiz..Peki ya park ? diyor.. baban birazdan doner, ogleden sonra, onunla gidersin diyorum..
Fotograflari aklina cekmeye calis, yalnizca makinenin icine degil diyorum, ve cikiyoruz..
Sokaklarda dolasiyoruz.. Kucucuk bir trattoria'da yemek yiyoruz.. Muhtesem magazalarin oldugu via Condotti'de fiat etiketlerini okuyup, hayretlere dusuyoruz ama yine de begeniyoruz,
Ispanyol merdivenlerinde oturuyoruz, orada Dunya psikiatri kongresinden donen Turk doktorlarla karsilasiyoruz, 
ask cesmesine para atiyoruz, biliyormusun diyorum Federico'ya, senin annen burada kalsin diye kac kisi bu cesmeye para atti ? 100 kisi diyor.. Guluyorum.. "Babam da 
atti mi?" diye soruyor.. Evet diyorum, atti, sen gokyuzunden bir yerlerden bize bakiyordun o sirada..
ask cesmesine para atiyoruz, biliyormusun diyorum Federico'ya, senin annen burada kalsin diye kac kisi bu cesmeye para atti ? 100 kisi diyor.. Guluyorum.. "Babam da 
atti mi?" diye soruyor.. Evet diyorum, atti, sen gokyuzunden bir yerlerden bize bakiyordun o sirada..Anne donelim artik, babam bekliyor diyor..
Ne guzel bir sehir diyorum Roma, degil mi? Gelelim ara sira...
6 Nisan 2009'Roma
30 yorum:
bayildimmmm, resimler, yazi harikulade... Sinavlarim biter bitmez Italyanca derslere baslayacagim ve sonra ver elini Italya.... sayende ongezi gibi oldu bu.
Gecenlerde ayni seyu mudurumuz yapti, broadway sovlari, muzeler vs, hatta onlar abartip otelde kaldilar.. ama NY u ancak bir misafir geldiginde yasadigimizi fark ettim... Insallah dersler bitince bende keyfini surecegim..
Sevgiler.
Insanin icinde yasadigi sehri ara sira turist gibi gezmesi, farkli gozlerle bakmasi gibisi yok. Ne kadar sansli oldugunu fark ediveriyorsun bir anda.
Ben 5 aylik hamileyken bir kac gunlugune gezmistim Roma'yi, tekrar (ayaklarimin cok sismedigi bir donemde) gelip daha da cok dolasabilmek isterim. Herhangi bir alanin bir kosesinde oturup sarap yudumlamayi, gelen geceni seyretmeyi, yorulmadan sabaha kadar sarkilar dinlemeyi arzuluyorum bir dahaki sefere.
Ah! ne guzel, mevsim guzel, sehir de... Siz firsat buldukca gezin a canim, fotograflarin seyrine doyamadim!
romadayken kafamı hıc ındırmemıstım.. hep balkonlardaydı gozum..cok cok guzel..
gerçektende ne güzeldir ROMA !!!!!
FEDERİCOyu gamzesinden öpüyorum, senide sevgiyle kucaklarım mehtapcığım..
her daim böyle bahar olun.
iyi haftalar sevgiler.
Merhaba Mehtap Hanım,
Sizi çok iyi anlıyorum.
Ben de İstanbul'da yaşıyorum ama neredeyse bu güzel şehri hiç tanımıyorum. Ortaokul Lise Yıllarım muhteşem boğaz manzaralı bir yatılı okuldan 3 mevsim İstanbul'u izleyerek geçti. Ne güzel günlermiş. Şimdi çalışıp koşturmaktan yolun kenarındaki çiçeklere bile bakamaz oldum. Ben de arada kızımla birlikte İstanbul'a gidiyorum. Vücudumuz yoruluyor belki ama ruhumuz dinleniyor ve doyuyor. Yalnız dikkatli olun, ben kızıma gezmeyi ve yeni yerler görmeyi öyle sevdirmişim ki, şimdi 11 yaşında ve ileride TV'ye gezi programları yapan bir Doğabilimci olmak istiyor(umarım başarır).Sizin de oğlunuz bizim gibi kendini çok kaptırabilir.
Çok sevgiler
geçmiş olsun, deprem olmuş.. umarım herşey yolundadır...
sevgiler
gorki
Pazartesi günü sabahı ne iyi geldi bir bilsen Mehtap..Bende hep görmeye çalışırken sevdiğim herşeyi sanki son kez bakıyormuşum gibi bakıyormki hatırlaması kolay unutması en zor olsun diye.. Bayılırım yaşayan, aynı zamanda büyük incelik estetik ve sanatla yapılan şehirlere..ve elbette özenle korunmasına..
Çeşmeye bir de benim için atar mısın para..
Nasıl güzel bir enerji gönderdin Roma semalarından buralara... Anne oğul harika bir ikili oluşturuyorsunuz benden söylemesi. Zaten biraz büyüyünce oğlun değil, sevgilin sanacaklardır. O büyüdükçe aradaki yaş farkı kapanacak ona göre hazırlıklı ol Mehtapcım:) İlk fırsatta aşk çeşmesinin oralardan geçtiğin bir gün, benim için de o çeşmeye para at olur mu Mehtap. Sonsuz ve bitmeyen bir aşk dile benim adıma.. bitmeyen aşk olmaz, her aşk biter deyip kalbin yerine aklının sesini dinleme, sen yine de dile... sevgiler:)
Roma'yı geçen yaz bir kez gördüm ve bayıldım Mehtap.. Bence de çok güzel bir şehirde yaşıyorsunuz.. Bol bol tadını çıkarmanız dileğiyle..
Bu arada İtalya'da deprem olmuş diye okudum bu sabah.. Roma falan da etkilenmiş diyordu gazete.. :( Önemli bir şey değildir umarım.
Her yer film seti özeninde, şu an olmak istediğim tek yer diyeceğim kadar iddialı bir güzellik ama hiçbiri Federico'nun gamzesi kadar güzel değil.
Sevgiler
Bizim sorunumuz, "zaten gordugumuz, bildigimiz seylere bile daha yakindan, daha dikkatli bakmayı unutmak" aslında. İnsan içinde yaşadığı herşeyi öyle kanıksıyor ki bir süre sonra bakar kör oluyor. Ve farkına vardığı anda yani dikkatle, ilk kez görüyormuş gibi bakmaya karar verdiğinde değişiveriyor herşey. "Ne çok şeyi ıskalamışım bunca zaman" diye düşünmeden edemiyor.
Ne güzel fotoğraflar ne güzel bir yazıydı... Gözlere şenlik yüreğe ferahlık. Çok teşekkürler...
deprem olmuş italya'da. roma'nın da etkilendiği yazıyordu..umarım herşey yolundadır..sevgiler
yaşıyoruz demekle yaşanmıyor işte...öyle güzel anlatmışsınki bunu hem fotolarla hem de kelimelerinle...
bu arada Federico ne kadar yakışıklıymış öyle :)))
Dün akşam Neşe'nin blogunu ziyaret etmiştim.O da Moda'da gezinmiş,güzel kareler çekmiş.Düşündüm, İzmir'de yaşıyorum ve farkındamıyım? sabah sayfanda Roma'yı görünce evet dedim.Yaşadığım şehri hatırlamam gerek..Roma çok güzel bir şehir kesinlikle..
Dilerim deprem ciddi bir hasar yaramamıştır.
Sevgiler
Merhaba,
2010 yılının yazında (yani bebeğimizin birilerine bırakılacak hale gelmesini bekliyoruz)Roma seyahati düşünüyoruz eşimle...Amaaa tabi önce şu kilolardan kurtulmak lazım... Şu önceki yazıda bahsettiğiniz metabolizma çayı nasıl bir şey? Tahminime göre bu aralar benim gibi başınızı ağrıtan çok kişi olmuştur ama bekliyoruz beslenme ile ilgili faydalı yazılarınızın devamını... Açıkçası özellikle Funda Hanıma imrendim, tanımadığınız halde ona beslenme konusunda yardım edebilmiş olmanız büyük bir erdem. Bir de Funda Hanımın bana benzeyen rutin yaşamı (ben de iki çocuk annesi, akademisyen biri olarak yoğun ama kilolu yaşıyorum hayatı:) )kilo verme konusunda beni daha da heyecanlandırdı ama nasıl??? Hala sizin gibi insanların varlığı beni çok mutlu ediyor. Herşey için çok teşekkürler...Oğlunuza ve size Türkiye'den sonsuz sevgiler...
Ben Romaya değil ama Federiconun gamzelerine takıldım.. Romayı değil ama bi kerecik o gamzeleri görsem diye iç geçirdim..
Deprem olmuş İtalya'da, Roma'da da hissedilmiş. Çok geçmiş olsun. Umarım iyisinizdir.
Geçmiş olsun, umarım çok fazla can kaybına neden olmamıştır deprem. Henüz duydum haberleri, çok geçmiş olsun...
Merhaba,
Yazilarinizi cok buyuk bir zevkle okuyorum. Tesekkurler!
Gecmis olsun umarim iyisinizdir! Rochester, NY dan sevgilerle...
Merhaba
Deprem olmuş. Roma'da hissedilmiş.
Çok geçmiş olsun.
Yazılarınızı çok içten ve samimi buluyorum. Süpersiniz. 1-2 kere yorum bıraktım ama yayınlanmadı.
15 yaşında bir kızım var.
67 kilo. Dün alışverişe çıktık.
Üzerine göre hiçbir şey bulamadık.
Çok üzgün. Diyetisyene götürmek istiyorum. Ne dersiniz?
Güzin gökbulut
www.ekol.blogcu.com
Sevgili Mehtap,
Roma'daki depremi yeni duydum.
Enkaz altından çok fazla canlı kurtarılmasını, kayıp sayısının çok artmamasını dilerim.
Sevgiler
Emel
Depremi duydum Mehtap Hn, gecmis olsun, umarim siz iyisinizdir.
Beste
Bu güzel resimler sayesinde bizde yaşamış olduk romayı. çok güzelmiş gerçekten.
Çok geçmiş olsun...Deprem olmuş.Umarım çok şiddetli hissedilmemiştir.
Mehtap Hanım geçmiş olsun. Dilerim iyisinizdir.
Mehtapcım
Deprem olmuş.Buralara not bırakıyoruz.Yakın zamanda yazmanı diliyorum.(Fatih'ten de iyi haberler verir misin bir de)
Yasadigimiz sehri sanirim hic birimiz tam anlamiyla bilmiyoruz, ben buraya ilk geldigimde hep ertelemistim, nasil olsa artik hep burdayim bir gun cikar dolasirim diye :)) oyle olmuyormus yasamak gerekiyormus :)) Fotograflar harika, bu keyifli gezileri sik sik tekrarlamaniz dilegiyle :)
Merhaba Mehtap Hanım,
Aslında bunu mesaj olarak göndermek istedim ama çok yeniyim blog konusunda o yüzdne elimden bu kadarı geliyor şimdilik.. Büyülendim hayatınızdan... 19 yaşında genç bir kız olarak Viyana rüyasını yaşıyorum.çok etkilendim ve mesaj atmak istedim sadece...
Pss
Hep görmek istedgim ve bu yaz kısmet olan sehir Roma. Asik oldum! o yuzden bayiliyorum fotograflarina bakmaya. Ha bu arada ben cesmelerden akan sularin sifali olduguna inaniyorum. Romaya gitmeden once sol ayagımdaki nerdeyse tum parmakların uzerinde nasırlar vardı. Temmuz sıcagında serinlemek icin birkac kez cesmeden akan sularla yıkadım ayaklarımı orda ve dondugumuzde farkettim ki nasırların hepsi gecmis. mucize gibi. Ben simdi nasil olur da sevmem Roma'yı?
Kocaman sevgiler.
Bu arada diyete nerden baslamam gerektigini bulmaya calisiyorum. Klasik evendiginde 45 kilo olup hayatı boyunca ne yerse yesin kilo almayıp evliligin 2. yılında 27 yasında 10 kilo alanlardanim. :)
Bana sans dileyin. :)
Yorum Gönder