Ben hic bir zaman incecik olmadim. Vucut yapimdan dolayi ( amut muyduk biz...) basen ve bacaklarim ust kismima gore buyuk kaciyodu. 1.60 boya 50 kg derler ya ben 55-56 da gayet mutluydum. 10 yil kadar bu kiloda kaldim denilebilir.1-2 kilo alip verebiliyodum.Malum kisin alinir yazin daha cok hareket ve yuzme ile verilirdi. Ancak ailemde kilo problemi yasayanlar oldugu icin dikkat etmem gerektigini biliyordum. Acik havada yapilan sporlar her zaman bana daha cazip geldiginden mumkun oldugunca kendime yuruyus zamanlari yaratmaya calisirdim. Spor salonuna gitmeyi denedim bir kac kez ama is yogunlu ve kendimce buldugum mazeretlerden dolayi devam etmedim. Onun yerine sahilde kilometrelerce yurumek daha eglenceliydi.

Hersey bu sekilde giderken evlenmeye karar verip hatta ulke degistirmek istedik esimle. Evlenir evlenmez Amerika'ya yerlestik. Hersey yeni ve cazipti ilk baslarda. Surekli farkli yiyecekler demek istiyorduk ve deniyorduk haliyle. Sonra guzel memleketimin ekmeklerini, pogacalarini, tatlilarini ozluyorduk...Cikip pastaneden bikac tane alma imkanimiz olmayinca mutfakta kendim deniyordum.E yapinca da tum tepsiyi yiyorduk. Boyle bir kisir dongunun icine girdik. Ben daha ne yapiyoruz biz boyle biraz dikkat edelim, duzenli spor yapmamiz gerekiyor diyene kalmadan 10 kilo almistim bile. Kilomu ogrenip ciddi kararlar aldiktan cok kisa bir sure sonra ikinci bir surpriz bizi bekliyordu: hamileydim .... Ilk zamanlari biraz sorunlu gectigi icin kilo almadim ama hareket de edemedim. Derken istahim pek guzel acildi. Mumkun oldugunca saglikli urunlere donmustum aslinda. Disaridan cok kisitli yiyecekler aliyordum, hazir gidalardan mumkun oldugunca uzak durdum (hele ki misir suruplu olanlarindan) Ancak son donemlerde asiri kilo alarak yuksek kiloda dogum yapmak durumunda kaldim. Tam 18 kilo almistim hamilelik suresinde. 36. haftaya kadar gayet yogun bir sekilde calistim, isimi aksatmadim ancak kilolarin onune gecemedim.
Dogumdan sonra beni bir surpriz daha bekliyordu: Bizim kucuk prens zahmet edip emmeye yanasmadi. Bebegimi emziremedigimden birkac ay sonrasinda sutum kesildi ve tamamen mamayla beslemeye basladim. Tabi bunun bana faturasi da oldukca yuksekti. Bebegime alisma suresi falan derken yaklasik 10 ay evde vakit gecirdim. Esofman ve spor ayakkabi beni idare ettigi icin cok fazla kiyafet ihtiyacim olmuyordu dogrusu. Derken artik ise donme vakti geldi ve ben aci gercekle karsilastim: hayatimda ilk kez 40 beden kiyafet almak durumunda kalmistim. (Amerika'daki 40 beden Turkiye de 42 falandir muhtemelen.Buranin kaliplari genis bence) Ayaklarimdaki odem gecmisti ama eski ayakkabilarim olmuyordu. Alyansim parmagima girmiyordu...Eski kiyafetlerin hepsini kaldirdim gorunce daha cok uzuluyorum diye. Malum buyuk beden alisverisini yaptik onlarla idare ediyordum taki oglumun 1 yas dogumgune kadar.
Pek cogunuz beni anlayacaktir, evde kucuk bir bebek varsa genelde onun fotograflari cekilir hep. Uzun bir aradan sonra kendimi ilk kez oglumun yaninda fotografta gorunce sasirdim.Uzuldum cunku inkar ediyordum ve hala bu ben degilim diyordum ama degismek icin de bisey yapmiyordum. Bahsettogim kilo 72 ydi belki de 74 tu o zaman tam bilemiyorum. Asiri degildi ama benim icin coktu ve kalici olma yolundaydi. Sonraki gunler internette arastirmalara basladim. Beni oncelikle ikna edecek biseyler ariyordum. Ikizler burcu olanlar bilirler oncelikle beyninizin ikna olmasi gerek. Mantigimin "evet Sevcan bence bunu yapabilirsin" demesi gerekiyodu.

Ve bana bunu Mevsimlerden Roma sagladi. Bi sekilde bu blogla karsilastim.Tarih de Aralik 11 di sanirim. Itiraf ediyorum o gun is falan yapmadim. Aman Allahim o ne surukleyici yazilar oyle, kapildim gitti...Bir oradan bi buradan okuyodum, baktim olmayacak hepsini tarih sirasina gore bastan okuyayim dedim. Basari hikayelerini kac kez okudum bilmiyorum ki hala donup okuyorum. Mehtap Hanim'in bahsettigi seyler bana cok dogru, mantikli ve uygulanabilir geldi. Tabi o zamanlar tekrar sinif acilacagini bilmiyordum zaten o kadar heveslendim ki ertesi gunu ben basliyorum dedim.Esime de bahsettim o da beni destekledi.
Daha sonra yeni yilda yeni sinifin baslayacagini ogrendigimde daha bir mutlu oldum ancak basladigim duzeni bekletmek istemedim. Yil basinda dahi taviz vermedim.Ve o gun bugundur muptelasi oldum.Sabah kalkar kalkmaz bloga bakilir, yeni yorum varsa okunur....Turkiye ile 7 saat zaman farkinin avantajini kullaniyorum ben:-) Listeler Pazartesi yayinlanmis olsa bile burda gece oldugu icin kacirmiyorum. E o kadar da olsun degil mi...
Yine 12 Aralik'tan bu yana hafta ici asiri yagmur, kar yagmadigi muddetce (daha oncesinde yagmis olabilir ama ogle vakti yagmiyorsa) ben 30-40 dk. yuruyus yapiyorum otoparkta. Artik sirkettekiler de biliyorlar beni:-) aksamlari firsat buldukca evde 30-40 dk daha spor yapiyorum. Her sabah 2 ana, 2 ara ogun hazirlayip ise getiriyorum (tamam bu hafta 1 ara ogunumuz var) Yemekhane gibi bir luksumuz yok burada.Disarida et yemedigim icin evden getirmek durumundayim. 17 aylik oglum kresten ac bir sekilde geliyor her gun dolayisiyla bizim aksam yemeklerimiz 18.30 gibi bitiyor genelde. Haliyle ben bir sonraki gunun yemegini aksamdan hazirlamak durumunda kaliyorum (firinda balik, kofte vs. yenmeyecekse eger)
Butun bunlardan sikayetci degilim. Cunku dogru yolda oldugumu biliyorum. E biraz fedakarlik gerekiyor tabi. Ancak sendeki degisikligi fark edilip iltifat edilmesi buna degiyor dogrusu...
Artik eski kiyafetlerimi deniyorum ve giyebildiklerimi tekrar ortaya cikariyorum. 42 bedenden 38bedene indim 2.5 ayda .

27 numara kot pantolon oluyor. Ancak hedefim 36 bedene rahat bir sekilde girebilmek ve 26 numara kot pantolon giymek :-)) Kilo vermeye devam edecegim icin yeni kiyafet almamaya calisiyorum ama zor oluyor dogrusu...Kilo olarak degisikligime gelince;
12/12/2012 72 kg
01/14/2013 68 kg
02/07/2013 64.3 kg
02/28/2013 61.7 kg
Evet 10 kg. hafifledim. Cok orantili bir sekilde gitti 10 kg. Tum vucudumda incelme oldu.Ayaklarim kuculdu, parmaklarim daha guzel gorunuyor ve ben artik cok ozledigim alyansimi takiyorum. Bu surede ustelik kendimi cok zorlamadim gercekten. Canimin cok cektigi bisey oldugunda bir kasik yedim. En kati oldugum konu aksam yemeklerinden sonra birsey yememek oldu.
Hayatimin geri kalaninda isime yarayacak bi dolu bilgi edindim bu sure icinde ve hala da ediniyorum. Yalnizca kendime degil aileme de saglikli yemek pisiriyorum ve bundan sonra pisirecegim. Yalnizca bu bile diyet yapmayan esimde fark ettirdi. Oglumun gun icinde hangi tur gidalardan yedigini daha iyi takip ediyorum boylelikle bir sonraki gunun menusunu olustururken bunu goz onunde tutuyorum.
14 Ocak'ta birlikte yolculuga basladigimiz diger 700 arkadas! Ben bunu sizler icin yazmak istedim. Sessiz takip etmeyi secmis olabilirsiniz ancak kendinizle ilgili vereceginiz bilgi belki de baslamaya cesaret edemeyen bir kisinin hayatini degistirecek.Lutfen bunu dusunun ve lutfen pes etmeyin...
Ve Mehtap Hanim, ve Seda Hanim, ve Esma Hanim sizlere kendi adima cok ama cok tesekkur ederim. Verdiginiz emek ustelik herhangi bir karsilik beklemeden ne onemli bisey... Icinde bulundugumuz zaman diliminde...Umarim bunlarin karsiligini bir sekilde alirsiniz.Iyi ki hayatima girdi Mevsimlerden Roma.
Selamlar...
Sevcan
PS: Ben pek fotografimi cekmiyorum sanirim ama cok bahsettigim ellerim ve alyansimi gondermek istedim:) belki de istedigim kiloya gelince soyle suzulmus bir sekilde cekip gonderirim fotografimi.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Olaganustu bir oyku daha... Ne kadar ictenlikte, ne kadar durustce yazilmis, ne muthis bir ozguvenle fotograflar konmus... Sevgili Sevcan, burada oldugunuz, paylastiginiz ve guvendiginiz icin tesekkurler... Sizin degisiminiz herseyden once yetismekte olan bu tatli bebegin gelecegini etkileyecek ve sekillendirecek...
Alyansiniz parmaginiza cok yakisiyor ama uzgunum kisa bir sure sonra daraltilmasi gerekecek... gardroplar degisecek, mayolar, ayakkabilar, kemerler, camasirlar... Siz degistikce, yenilenecek hersey...
Size kuzey Ege'den kucak dolusu sevgiler, bu guzel bebege de ailesiyle ile birlikte saglikli ve keyifli bir yasam dileklerimi yolluyorum... Varliginizla guc veriyorsunuz hepimize... Tesekkurler...
26 Mart 2013'Turkiye