Mutfak penceresinden disariya bakiyoruz... Bak yapraklar dokulmeye basladilar bile diyorum, belki degisik renklerde toplayip bana getirirsin birkac tane... Burnunu cekiyor.. Hava cok sicak.. Cok nemli.. Cok yapis yapis... Ama ruzgar var.. Gunes gokyuzunde ama, gokyuzu grimsi...
Anne bu mevsimin adi ne diyor.. Bu mevsimin adi Roma diyorum..

24 Aralık 2008 Çarşamba

MUTLULUK.....




Funda beni sobelemis.. Mutluluk nedir diye soruyor?

Bilmiyorum..

Ben bu sorunun cevabini hic bilmiyorum.. Bugun soyleyecegim hersey yarin anlamini yitirebilir korkarim..

Hic degismeyecek az sey var “mutluluk” olarak tanimlanabilecek yasantimda..

Her ne sebeple olursa olsun, oglumun yuzundeki kucucuk bir gulucuk benim icin mutluluk.. Ya da her ne sebeple olursa olsun, doktugu gozyaslarinin dinmesi kucagimda.. Iyi olmasi onun, saglikli olmasi, keyifli olmasi.. Tum sevdiklerim gibi..

Sabahlari uyanmak, nefes aldigimi hissetmeden ve dusunmeden nefes almak, yutkundugumu anlamadan, kahvemi yudumlamak, kendi ayaklarimla nereye istiyorsam, oraya dogru yuruyebilmek mutluluk..

Caldigim kapilarin arkasinda olsun istediklerimle sabah vedalastigim eve, onlari bulmak uzere donmek mutluluk..

Yasi neredeyse 80’e yaklasan babamin, sevdigimiz her meyvenin cekirdegini ekmek uzere saklamasindaki yasam bagliligi, her sabah gunese camlari acip sukreden annemin yaradana ve yasama olan saygisi bence mutluluk..

Mesafelerle sinirlanmamis dostluklara, yillarla tukenmemis asklara, zamanin yorgunluklarinda kaybedilmemis arkadasliklara sahip olmak mutluluk..

Hastaneden yuruyerek evine donebilen her hastanin ardindan duyulan o keyifli yorgunluk, iyi ki bu meslegi secmisim diyebilmek bence mutluluk..

Dusunuldugumu, sevildigimi bilmek, kalbim senin icin atiyor diyen sese inanabilmek mutluluk..

Posta kutusunda, fatura yerine bir mektup bulmak, pullu yilbasi kartlarindan almak, Noel Babaya mektup yazmak, yagmura sukretmek, gunese sevinmek, arabanin camina birakilmis bir mesaji okumak, uyuyup kalinca ustu yumusacik bir battaniyeyle ortulmek , “annecigim”, kizim, sevgilim diye seslenilmek, yilbasi agacinin altinda ne zamandir istedigim cantanin saklaniyor oldugunu bilmek, birilerinin benim icin fotograf basmasi, birilerinin turkce cd hazirlamasi, boyle "kucuk" buyuk seyler icin onem verilmek mutluluk..


Bunca siradanligin ortasinda, tek sira disi seyin “yasam” oldugunu bilmek,


ve yasamak iste mutluluk..

Daha ne olsun ki..


Berrin'e Bulut blogu icin mutlulugun fotografini gostersin diye, Nilambara'ya, Kiymet'e, Demli Hayat'a , Zero'ya ve Bir Dut Masalina soruyorum ben de.. Nedir sizin icin mutluluk..?

Bu soruya sadece sizi de mutlu edecekse cevap verin diye ekleyerek..

15 yorum:

Brajeshwari dedi ki...

Kar yağmış bu sabah..Ben ilk kez erken yatmiştim oysa..Sabah 6'da kalktım istemsiz, bir baktım her yer kar..Tüh dedim, erken yattigim bir gece kaçırdım bu manzarayı..

Ama neyseki bilgisayari actim. Yazınla karsilastim. Yine mutlu oldum..

babişe yemekler dedi ki...

sevgili mehtap hn,

abidin su resmi yapabilseydi simdi rahatlamıstık! bilirdik en azından ne menem seydir bu mutluluk?

ama siz gelin nefes aldiginiza ve aldirabildiginize şükredin; gerisini nasıl olsa bulur buluşturursunuz!

sevgiyle kalın.

Zamandan Sızan dedi ki...

zevkle yazacağım Mehtap..babanla ilgili bölüm sabah sabah benim içimi garip bir heyecana soktu..babamın da (84) kıskandıracak kadar müthiş bir yaşam tecrübesi ve yaşama bağlılığı vardır şaşkınlıkla seyreylerim hala hayata olan bağını sıkmadan benimle/bizimle paylaştığı servet değerinde yaşanmışlıklarından tecrübelerinden aktardıklarına çok kıymet veririm ve bana bir gün "biz bizden öncekilerin ektiklerini yedik sıra biz de sonra da siz de" demişti sürekli bir şeyler ekme,yaşatmaya var etmeye çalışmakta toprakla hayat bulmakta işte ben böyle adamların çocukları olmaktan yetiştirilirken emek harcanmış çocuklar olmaktan sabah sabah pek bir mutlu oldum..

Adsız dedi ki...

Mehtapcım ne güzel olmuş mutluluk listen.. Mutluluk yüzünde bi gülücük, gönlünde pır pır kelebek olsun.. sevgiler benden..

funda dedi ki...

yüzüm biraz düşse oğlum hemen farkediyor " anne şimdi mutlu ol " diyor. bazen unutsam da bunu çevrem de bunu hatırlatan insanlar olduğu için de mutluyum ben. bak şimdi de sen hatırlattın... teşekkür ederimmmm :)

B. dedi ki...

"aaaa kar yagmıs" diye cıglıklarla uyandım bu sabah, dısarı biraz daha erken cıkıp hoş bir müzik eşliğinde basıbos dolaşmayı planladım... ufak bir kıyafet krizi atlattım! tam gözlerim dolmuş üstümdeki siyah kazak ve hırkaya yonelip haykıracakken ilk defa kelimeler içimde yankılandı."derdim kıyafet degıl, içimdeki sıkıntı mutsuzum... " diyecektim ki durdum.iyi ki de durdum o an... sakinleşip oturdum.once yorumunuzu, ardından yazınızı gordum.hatırlanmak, uzaklardan bir selam almak ve o mutluluk gerekcelerinin aslında hayatımızdaki kücük ama sihirli o anlarda gizli olduğunu sayenizde yaniden anımsamak cok güzel...
sizi gormek cok guzel...
sonsuz sevgiler...

berrin acilmis dedi ki...

zevkle yazarım

Mehtap Pasin Gualano dedi ki...

Biliyormusun Burcu'cugum, karin o sessiz gelisi ve dunyayi sesizlestirisi var ya.. Hani kedi adimlari gibi.. O da cok guzel.. Siyah biraktigin dunyayi, bembeyaz bulmak..

Sevgili Babis, hani meshur cumledir, "yasiyorsan, ikinci bir secenegin mutlaka var demektir" der.. nefes aldigima sukrediyorum ve aldirabilmek icin elimden gelen herseyi yapiyorum.. bu arada Abidin Dino, o resmi yapmistir da, biz anlamamisizdir belki..

sevgili Kiymet, iste o, cekirdegin icindeki hayata ve yarina inanmak.. benim gozlerimi yasartiyor..

sevgili Funda, Federico'nun klasik sorusudur "anne sen simdi mutlu, evet?".. mutluyum seninleyken ben herzaman mutluyum derim ona..

sevgili Busra, cok dokunan bir siirdi..tam senin soyledigin gibi, kucuk ve sihirli bir an oldu..

Berrin'cigim, bekliyorum merakla, hem fotografi hem de yaziyi..

Mehtap Pasin Gualano dedi ki...

Sevgili Cheetos, cok buyuk bir incelikle, hatirlatmani bana ozel yapmis olsan da sana buradan cevap verecegim, belki okuyan baskalarina da yarari olur diyerek..

cok haklisin.. mutluluk nedenlerim gercekten korkularimin karsitlari.. yazarken biraz huzunlu mutluluklar diye dusundum, Funda'nin coskusu yoktu ornegin ama kurgulayarak yazmadigim icin nedenini anlamamistim..

Evet.. Oglum keyifsiz olur, mutsiz olur diye cok korkuyorum..

evet.. beni cok urkuten bir saglik sorunu tekrar uyanabilir diye korkuyorum..

evet.. sevdiklerimi kaybetmekten cok korkuyorum..

evet.. yatak numarasi ya da hastaliklarinin adi ile tanimlananlarin, bir patoloji degil, birer insan olduklarini, birilerinin anasi-babasi, cocugu, cani cigeri, goz bebegi, hayattaki terk varligi olduklarindan emin oldugumdan 2primum non nocere" yani oncelikle zarar verme ogretisine cok inanirim ve aptalca bir hata yapmaktan ve zarar vermekten cok korkarim..

Ama artik farkindayim.. bu mutluluk yazisi birkez daha buna vesile oldu.. Geriye yasantimi bu korkularin yukunden kurtarmak kaliyor ..

Tesekkur ederim, uyarin icin..

Nilambara dedi ki...

Mehtap'cığım, seninle "mutluluk" aracılığı ile tekrar buluşmak ta mutluluk :)

“Bunca sıradanlığın ortasında, tek sıra dışı şeyin “yaşam” olduğunu bilmek ve yaşamak, iste mutluluk..”

öyle güzel tanımlamışsın ki son sözünle mutlululuğu, bunun üzerine söylenecek pek birşey yok... ama deneyeceğim zevkle :)

Demli Hayat dedi ki...

Ben yazdım bile...

Tijen dedi ki...

Sevgili Mehtap,
Akkız demişsin ya, ne zamandır yemedim. Olsa ne güzel olurdu diye geçiriverdim içimden.

beenmaya dedi ki...

"Bunca siradanligin ortasinda, tek sira disi seyin “yasam” oldugunu bilmek, ve yasamak iste mutluluk..." demişsin ya daha da söz kalmamış zaten...ha bir de ziyaretlerimde bana da bulaşan bir mutluluk var ta oralardan bana ulaşan, paylaşayım istedim...:))

:)den dedi ki...

Mutluluğun ne olduğunu bilmiyor insan önce, aynen yazdığın gibi sevgili Mehtap. Zamanla öğreniyor yada hatırlıyor...
Bir bakıyoruz ki aslında ne çok mutluluk var yaşamın içinde.
Mutluluklarını sevgiyle okudum. Her ne kadar korkularının karşı pencereleri de olsa...
Sevgiler...

:)den dedi ki...

Mutluluğun ne olduğunu bilmiyor insan önce, aynen yazdığın gibi sevgili Mehtap. Zamanla öğreniyor yada hatırlıyor...
Bir bakıyoruz ki aslında ne çok mutluluk var yaşamın içinde.
Mutluluklarını sevgiyle okudum. Her ne kadar korkularının karşı pencereleri de olsa...
Sevgiler...