“You can feel the electricity, on and in the air”… diyor su siralar cok dinledigim sarkida… Hava gercekten de elektrik yuklu… Hem cok sicak, hem cok nemli...Herkes yorgun... Tatile gidip donenler, gitmeden oncekinden daha yorgun, benim gibi hala calismaya devam edenler tuttuklari nobetlerin sayisini, birinden cikip oburune kosulan hastanelerin adini, hatta ne is yaptiklarini bile unutacak kadar yorgun, yuzleri asik, dokunsan harlayacak kadar gerginler...
Benim uzun zamandir takip ettigim bir blog, media izlememeyi oneriyor. Cunku anlatilanlarin gercek olmadigini, gercek olmayan gercekler yuzunden sebepsiz yere uzulup durdugumuzu soyluyor... Ben zaten cok uzun zamandir medyayi takip etmiyorum ama Italya’nin hizla icine suruklendigi kriz (son 30 yilin on hazirligi ile) her yerde, her ortamda kendini gosteriyor... Borsa’daki 173 milyar euroluk kayip, cig gibi buyuyen issiz ordusu, kapanan is yerleri, durmaya hazirlanan uretim, kisacik bir tatile bile gitmeyi goze alamayan orta direk Roma’yi bir asik suratlilar sehri haline getiriyor...
Ben asik suratlilar grubunda degilim... Surat asmanin, ortalikta patlamaya hazir bir bomba gibi dolasmanin hicbir seye cozum olmayacagini cok iyi bildigimden, kucuk ailemizle ilgili ufak tefek ekonomi onlemleri aliyorum, neredeyse bedava fiyatina inmis giysilere, tiklim tiklim dolabimi dusunerek basimi ceviriyorum, supermarket alisverisimi daha dikkatle yapiyorum, yenecek kadar yemek pisiriyorum, gereksiz telefon konusmasi yapmamaya calisiyorum filan... Surat asmiyorum, gereksiz endise cogaltmiyorum, yarina olan inancimi kaybetmeden, bugun herneyse payimiza dusen onu en iyi sekilde yasamaya ozen gosteriyorum...
Bu aralar benim programim cok dolu... Evin her kosesinde acik bir valiz var, geliyorum, valiz bosaliyor yeniden doluyor, Doina utu yapmaktan fenalik geciriyor, , Roma’da kaldigim gunlerde de toplanti toplanti ustune, arkasindan yemekler, yok kutlamalar, yok vedalar... Hafta sonu Universite’deki bolum baskani Umbria’daki dag evinde konuk ediyor bizi. Iki gun boyunce, bir kertenkele gibi tas bir bankin uzerine yatip, ruzgarin sesini dinliyorum, sirtim tutulmadikca yerimden kalkmiyorum...
Yorgun muyum? Degilim... Fiziksel
yorgunluk 1 gecelik uykuya bakar, uyursun uyanirsin yepyeni bir sekilde...Gergin miyim? Degilim... Ne olacaksa olacak... Hicbirsey icin daha olmadan uzulmeye degmez... Italyanca da “preoccupare” onceden endislenmek anlamina geliyor ve bu Budizm’e inananlarin hic onermedikleri bir durum...
Her sabah gune Cee Lo Green’in sarkisiyla basliyorum... Hersey yolunda diyor... Hersey yolunda... But I’m just gonna let something brand new happen to me diyor…
Yeni seylerin olmak uzere olduklarini biliyorum. Olumlu olacak hersey icin aklimi, yuregimi ve hayatimi aciyorum...
It’s all right...
14 yorum:
bu karamsar tablo her yeri sarmış durumda, hele türkiyede yaşasanız hissettiğiniz güvensizlik ve belirsizlik çok daha yüksek olurdu. ama mikro hayatlarımızda çocuklarımızla gündelik endişe ve mutluluklarla yaşayıp gidiyoruz işte... medya takip etmemek belki de en akıllıcası...
Sabah sabah gülümsettiniz beni.. Aydın bir gün olsun. :)
Ben de verdiğimiz enerji ile orantılı olarak olayların birbirini takip ettiğine inananlardanım. Denize attığımız bir taşın çevresine yaydığı küçük dalgalar misali kendimize ve dolayısı ile çevremize umut ve pozitif duygularla kucak açarsak güzel ve yeni şeyler oluyor ve olmaya da devam edecektir.
Sevgilerimle,
Seda
Şu aralar dinlenmeye çalışıyorum,her tür habere uzak bakıyorum.Sahilde üzerinde Mehtap yazan bir tekne buldum her gün ona kadar yürüyüşümü yapıp dönüyorum :-)))))
Sevgiyle ve sağlıkla parlamaya devam edin lütfen...
Sevgiler
Esma
"Yeni seylerin olmak uzere olduklarini biliyorum. Olumlu olacak hersey icin aklimi, yuregimi ve hayatimi aciyorum..." Harikasın Mehtap.. Ben de şunu ekliyorum: "Olan herşeyin hayrıma olduğunu biliyorum ve evrene güveniyorum.."
Bi de seni sevgimle kucaklıyorum :))
Yazın ne kadar olumlu cümlelerden oluşmuş ve ne kadar huzur veriyor. Bu kadar özveri isteyen bir mesleğe rağmen hayattaki duruşun beni çok etkiliyor. Sevgiler...
bir insanı tanımadan hayran olmak mümkünmü diye sorsalardı daha önce imkansız derdim ama inanın size hayranım sizinle imkansızlıklar yok oluyor iki aydır takip edemiyordum sizi düşünce yapınıza olumlu bakış açınıza hayatı olduğu gibi kabul etme gücünüze kısaca size hayranım mehtap hanım İSTANBULdan NİLGÜN
sevgiler
:) Nihayet.. İyi olduğunuza sevindim. Ayrıca pozitifliğinize de hayranım. Yazıları okurken resimlerinizde ki gibi herşeyi gülümseyerek yaptığınız canlandı gözümde :) Özlemişim yazılarınızı..
ü.
mehtap hanım,dünden beri yazılarınızı okuyorum.içimde edremit ya da civarından olduğunuza dair bi his uyandı..doğru mu hemşeri miyiz yoksa?ben de 10kilo vermek zorundayım,bunlar gitmedikçe ikinci çocuk fikrini unutmam gerek.umarım derdime çare olursunuz...teşekkürler
senem
Selamlar,
Bir yazınızda demiştiniz ki; 'doğrudan müdahele ederek kontrol edebildiğimiz o kadar az şey var ki,yediklerimiz ve giydiklerimiz'Çok doğruydu bunlar.Şimdi bir de buna olumlu düşünmeyi ekleyebiliriz sanıyorum. Ben olumlu düşünmenin gücüne inananlardanım.Sizin de aynı düşüncede olmanız çok hoş.
Bunca koşturmacanın ardından güzel bir tatile ne zaman çıkıyorsunuz?
Kendinize iyi bakın.
Sevgiler,saygılar...
nc
merhaba benim ismim Canan. bu siteyi bir süre yaklaşık bir sene önce farkettim. tüm listelerinizi aldıktan sonra kendi başıma programa başladım. evlenecektim ve hamile kaldığım zaman(inşallah) ideal bir kilom olsun bebeğim saşlıklı olsun istiyordum. sessizce takip ettim sizi ve 11 kilo verdim.Benimle akşamları yürüyüş yapan ama diyet yapamayan kalp hastası olan ve bazen çok endişelendiğim babacığım da bu küçük değişiklikle 9 kilo verdi. çok daha sağlıklı oldu. o halen devam ediyor. bendeki değişikliğe herkes çok şaşkın. 3 ay önce bitirdim programı ama sdc 1 kilo geri aldım. sebebi tatil ve balayım. sizi nasıl sevdiğimi, nasıl bir güven duyduğumu anlatmam çok zor. iyi ki varsınız. bugün yazdıklarınızla da yine beni işte bu kadar demeye ittiniz. Hamile kalmak istiyorum. Ama içimden hep hemen olur mu? nasıl olacak vs. vs. sorular geçiyor. bana stres yapma yaparsan etkilenir hormonların diyorlar. ben de ne yapayım ki diyorum. bu yazıyı okudum ve bir an durup evet ne olacaksa olacak. olmamış bişey için gerginliğe gerek yok dedim. çok çok daha rahatım. size çok teşekkürlerimi sunuyorum. sizi çok seviyorum. günleriniz çok mutlu geçsin.
Merhaba Mehtap,
Ben Elif. Senin blogunu ilk önce Portakal ağacı Hatice sayesinde keşfettim. O dönemde şöyle genel bir göz gezdirmiştim. Sonrada unutmuştum. Fakat insülin intoleransım ve her geçen artan kilolarımla baş etmeye çalışırken seni hatırladım. (Bu arada sen diye hitap ediyorum ama seni kendime çok yakın hissettiğim için Umarım senin için sakıncası yoktur) Sonra neydi nasıldı bu diyet programı başı neresiydi sonu neresiydi diyerek en başından başladım okudum, notlar aldım. Ama zaman geçtikçe üzülmeye başladım. Ben nasıl böyle bir grubun içinde yer alamadım diye. Tüm yazıları yeteri kadar yorumları ile birlikte okuyamıyorum insanların tecrübelerinin üstün körü geciyorum diye. Diyet programını uygulamaya başlayacağım hatta başladım bile hedef "yeniden 38 beden". Ama en önemlisi seni ve takipçilerini izlemek onların yaşamlarında bir parça gözlemci olma fırsatı yakalayacağım için çok heyecanlıyım. Belki benide kendi aranıza alırsınız :)))Hayatıma hoşgeldiniz
Sevgi ve selamlarımla
Tatilim bitti...:-(((Döndüm.Tatildeyken yiyip içtiğime ana hatları ile dikkat etmeye çalıştım ama ufak tefek kaçamaklarım oldu tabi.Yürüdüm yüzdüm suyumu içtim sadece 1 kilo 100 gr almışım 1,5 ayda :-)))))))
Şimdi tekrar çok dikkatli beslenmeye davam edeceğim
Sevgili Mehtap
Özledik
Özletmeyin
Lütfen
Esma
Sevgiyle kalın
mehtap hanım sizi yeni takip etmeye başlayan vede kilo vermek isteyen bir bayanım ne olur özet geçermisiniz şu an bir grup varmı nerdesiniz?şimdi katılsam oluyor muuu? bilgi verirseniz sevinirm sevgiler
Yorum Gönder