KÜÇÜK BIR ÖYKÜ DE BENDEN...

Hepinizin òykùsu çok ozel, hepinizin òykùsu cok gùzel ama Yasemin’in òykùsù benim yasantimda farkli bir yerde duracak hep. Kendime ozùrler, bahaneler arayip, “ne yapabilirdim ki” diye kacmak istedigimde acip okuyacagim.

Yasemin, bùyùk bir mùtevazilikle “kùcùk” dedigi bu bùyùk òykùde, hepimize kararliligin, azmin, istenirse her engelin a§ilabileginin dersini veriyor...

Gòzlerimi dolduracak kadar etkilendigim bu oykùyù, ozellikle yenleri ve yerleri hep dar olanlarin tekrar tekrar okumalarini diliyorum...
Sevgili Yasemin,

bu oykuyu hepimizle paylastiginiz için tesekkurler...

Ozel bir tesekkur de, size destek olan esinize, Lùlù’ye ve tùm aile bireylerine...

Gercekten tùm kalbimle kutluyorum
---------------------------------------------------------------------------------------------

KÜÇÜK BİR ÖYKÜ DE BENDEN

Hikayemin adını ve rumuzumu kimden kopya aldığımı dikkatli okuyucular hemen anlamışlardır. 7 ay önce bu yolculuğa başladığımda bir gün ben de hikayemi yazacağımı biliyordum motivasyonum düştüğü zamanlarda NükhetZ’nin hikayesi bana güç verdi. Nedenini bilemiyorum fakat kendime çok yakın buldum. O zaman karar verdim benim hikayemin adı da Küçük Bir Öykü de Benden olacaktı.

Benim için her şey 23 Nisan 2010’da başladı anasınıfına giden oğlumun gösterisi vardı dijital makinemizle de fotoğraf çektiğimiz halde orada bulunan fotoğrafçıya da birkaç poz çektirdim ama fotoğrafların elime geçmesi biraz zaman aldı 1 ay kadar sonra resimleri görünce seneye 23 Nisan’da böyle resimlerim olmayacak dedim ama bir türlü başlayamıyordum .

Bu arada arkadaşlar kışın aldıkları birkaç kiloyu tatile gitmeden vermek için bir arkadaşın evinde haftada 3 gün cd’ den jimnastik yapacaklarını söylediler beni de çağırdılar küçücük bir ilçede aktivite olur diye gittim.3 günün sonunda bu iş de bir iş var ya onlar deli ya ben deliyim dedim.

3-4 kilo fazlalıkları için çabalarını gördüm sana ne oluyor 30-40 kilo fazlan var daha neyi bekliyorsun dediğimde tarih 3 Haziran 2010’nu gösteriyordu.

İşyerindeydim ve sürekli düşünüyordum bu arada siteniz aklıma geldi bir yıl önceki programdan haberim vardı hatta kendi kendime blogcuların kendi aralarındaki saçmalıklarından biri daha demiştim.Sitenize arada bir uğruyordum birkaç ay önce Nur’un resimlerini görmüştüm madem spor yapıyordum yanı sıra diyete başlasam iyi olurdu

Hemen sitenizi açtım 1.ve 2.haftanın listesini bir kağıda yazdım öğrenciyken de yazarak daha iyi anladığım için.Eve gelince listeyi ve 23 Nisan fotoğrafını buzdolabına astım.Lülü’müze ve eşime diyete başladığımı söyledim kendime 1 yemek kaşığı zeytinyağıyla bir sebze yemeği pişirdim.

Son birkaç aydır evime 500 m kadar olan işyerime eşim arabayla bırakıyor bazen akşamları da alıyordu. Sabah eşime artık yürüyeceğimi söyledim böylelikle maraton başladı. Sitenizde 6 haftalık program vardı 6 hafta sonrada kuzenimin düğünü vardı. Düğüne kadar yapacaktım hedef 93 kiloydu verebilirsem devam edecektim.

Sabahları sırayla peynir-zeytin,yumurta,müsli,peynir-zeytin,yumurta,kek, pazarları da ne olursa şeklinde zeytin günlerinin biri siyah ise diğeri yeşil yanlarında bol yeşillik ile öğlen ve akşamları sebze ve et değişerek genelde sebzenin yanına yoğurt etin yanına bol salata ile ara öğünlerde en az 4 çeşit meyve alınıp iki gün üst üste aynısını yememek için1’er meyve ertesi gün iki ayrı çeşit meyve sabah bisküvi ile yendiyse öğleden sonra değişen kuruyemişlerle(ceviz,badem,fındık)

Her sabah ve öğlen iki küçük şişeye su dolduruluyor, 2 litrelik su gün içinde bitiriliyor sabah öğlen ve akşam ayrıca su içiliyor.

Yaşadığım yerde beyaz ekmekten başka ekmek bulunmuyor bin bir hevesle aldığım ekmek yapma makinemi piyasaya çıkardım evde bulunan karışım unlarımla değişik ekmekler yaptım dilimleyerek buzluğa attım.Şehre gidene kadar böyle idare edilecekti.Metabolizma çayını demledim günde üç bardak içmeye başladım Günler geçiyor benim gözümün önünden börekler,çörekler,pastalar durmadan geçiyordu.

3 gün arkadaşa spora gidiliyor,4 gün tek yürüyüş alanı olarak bulabildiğim okulun bahçesinde 1 saat yürünüyor Bu arada metabolizma çayının bana iyi gelmediğini fark ettim zaten kabızlık problemi olan biri olarak daha kötü olmuştum.13.gün pes ettim öğlen eve gidince ne bulursam yiyecektim.
Lülü 13 günümün boşa gideceğini emeklerime yazık olacağını söyledi bende birinin yanında iradesizliğimi göstermemek adına akşama bozmaya karar verdim Lülü’de bir komşusunun bahçesinden topladığı semizotlarını değişiklik olur diye pişirmiş hiç sevmediğim halde yedim

işe döndüm akşam eşime bozacağımı söyledim O’da şimdiye kadar yediklerine say tadını bilmediğin ne var değince O’nun yanında da bozmadım.

Bu arada öğlen yediğim semizotu işe yaramıştı ve ben rahatlamıştım.Devam etmeye karar verdim evde tartı olmadığı için kaç kiloyla başladığımı bilmiyordum.

Şehirde oturan birkaç haftada gittiğimiz kardeşimin tartısıyla takip etme kararı almıştım.O akşam komşumun şehre gideceğini duyunca hem tartılmak hem de yürüyüş ayakkabısı almak için gittim.13 günün sonunda tartı 98 kiloyu gösteriyordu 3,5 yaşında olan kızımı emzirirken yediklerime biraz dikkat edince tartı birkaç kere 99 göstermişti yıllardır bu kiloyu görmemiştim bu sadece 13 günde olmuştu.

4. hafta dolduğunda kuzenimin düğünü için alışverişe gidildi tabi ki yine tartıya çıkıldı gözlerime inanamıyordum 93 kiloydum düğüne hedeflediğim kiloya 4 haftada ulaşmıştım 2 hafta sonraki düğüne yeni hedef belirledim 90.9 olacaktım.

Bu sevinçle çarşıya gidildi nişanda kıyafet ararken çok zorlanmıştım şimdi mağazalardaki en büyük bedenleri değil de biraz küçüklerini deneyebiliyordum Böylelikle nişanda %50 indirimle aldığım kıyafetin 1/3’ü fiyatına bir elbise aldım.

6.haftayı doldurduğumda tartı 90.9 gösteriyordu ertesi gün arınma diyetinin son günüydü ve akşam düğün vardı ertesi gün tartıya çıktığımda pek bir şey umut etmezken tartı 89.0 gösterdi. Defne Hanımın bir gün sonra neden o kiloya indiğini anlamıştım.6 hafta sonunda 93 olan hedefim 89.0 ile bitmişti tabi ki devam edilecekti

8 hafta bittiğinde tartı 86.3’dü. Ondan sonra 1 hafta tatil +5 hafta ramazan ve bayram vardı yani önümde 6 haftalık zorlu bir yolculuk vardı .Arife günü tartı 83.3 gösteriyordu. 8 hafta çok sıkı bir diyet yaptım kaçamak yapmamaya çalıştım artık beslenmeyi öğrenmiştim hayatımı değiştirdim.

Daha az yağlı daha az kalorili daha sağlıklı yemekler yapıyordum önce sıradan bir kek yaptığımda bile daha lezzetli olsun diye elime ne geçerse ceviz,havuç,çikolata katıp üzerine de çikolata sos, bol hindistan cevizi- antep fıstığı ile de süslüyordum. Şimdi en basitinden light sütle,yağı azaltarak daha az kalorili bir kekinde aynı lezzette olabileceğini keşfettim.8 haftadan sonra her şeyi yiyorum ama ÖLÇÜLÜ,SIRALI.

Ben 30 Temmuz 2010 günü diyeti bıraktım 86.3 kilo ile şu an 71.8 kiloyum.Bu süre zarfında yürüyüşümü hiç aksatmadım yağmur ,kar,soğuk ,sıcak demeden haftanın en az 6 günü 1 saat yürüyorum eve gelince 100 mekik çekiyorum.Yürüdüğüm yeri görseniz bir okulun bahçesi 1 saatte 30 tur atıyorum

ilk başlarda akşama doğru yürüyordum ramazandan itibaren geceleri çıkmaya başladım ilk gece çok korkmuştum her yerden kertenkele,fare, kurbağa sıçrıyor civcivden bile korkan ben asla pes etmedim (Ayrıca ilk günden itibaren 2-3 köpek) Bizim burada hafif rüzgar çıksın yağmur yağsın elektrikler kesilir sonbahar gelip yağmurlar başladığında elektrikler kesilince eve dönmedim cep telefonumun ışığıyla yürüdüm.

Ramazanda 17.00 işten çıkıp eve gelince iftar hazırlığı,çocuklarla ilgilen,etrafı topla
20.00-20.30 iftar yap sofrayı topla sahura ön hazırlık yap
23.00 yürüyüşe git
24.00 yürüyüşten gel duş al
01.00 yat
03.00-03.300 sahura kalk
04.00-04.30 yat
07.30 kalk işe git öğlen eve gel eşim izinli olduğu için Lülü yok çocukları yedir tekrar işe git.
17.00 işten çık

bu tempoda geçen ramazan boyunca 5 gün yürüyüş yapmadım oda misafirlerim olduğu için onlar gittikten sonra gidebilirdim ama zaten bütün gün temizlik ve yemekle uğraştığım için yeterince hareket etmiştim.Yaz boyu hemen hemen her hafta sonu şehre gittik 2 günlüğüne .

Çocuklu bayanlar bilirler 2 çocuğun kıyafetleri,bizimkiler ben birde spor çantamı ekledim ayrıca az yağlı yemeklerimde bizle beraber geldiler.

Şehirde de ancak geceleri yürüyüşe gidebiliyordum yürüyüş alanı gece bir bayanın tek başına yürüyüş yapamayacağı bir yer olmadığından eşim ,kız kardeşim yada erkek kardeşimden işi olmayan benle geliyor diğerleri de evde çocuklara bakıyor eğer hava müsaitse çocuklarda götürülüyor onlar parkta oynarken ben yürüyordum.

Anlayacağınız ben çok emek verdim

Gelecek sene keşke dememek için bu sene bunu başardım.Her zaman kararlarını kendi veren ve arkasında duran biri olarak ben bu sene zayıflamaya karar verdim ve yaptım yanı sırada pek çok şey öğrenerek Mehtap Hanıma çok güvendim yazılarını tekrar tekrar okudum sitedeki resimleri bile inceledim .

Diyetin ilk başlarında saç rengimi değiştirdim baktım resimlerde güneş gözlüğü var hemen kendime yeni bir gözlük aldım bir yazısında 40 yaş altı bayanların meme ultrasonu çektirmesini yazmıştı ne zamandır aklımdaydı ama ihmal ediyordum 2 ay önce gittim onu da çektirdim hatta sonucu 2 ayrı hastanede 2 ayrı hekime gösterdim.Artık hayatımdaki diğer önceliklerin yanına kendimi de ekledim.

Başarısız insanların bahaneleri vardı benim ise planlarım olacaktı 1 saatlik yürüyüşlerde planlarımı yaptım kendimi dinledim dinlendirdim. Ben bir değişim gerçekleştiriyordum Esas Kızın yazısını okuyana kadar öyle görüyordum evet Esas Kız haklıydı bu bir değişim değil DÖNÜŞÜM’dü ama ben Gregor Samsa gibi böcek olmamıştım biraz megalomanlık olacak belki ama kuğu olmuştum.

Ben yaptıysam herkes yapar inanın kendinize sizin kararlılığınızı görünce çevrenizdekilerde size yardımcı olacak. Mehtap Hanım çok çok teşekkür ederim.

Bu blogu tanidim, hayatim degisti.

14 Ocak 2011

---------------------------------------------------

diyor Yasemin... Fotograflara bakin, nasil yenilenmis bir genc kadin var karsimizda degil mi?

Ne muthis bir kùçùk (!) òykù bu , gercekten...

24 Ocak 2011'Roma